[nico]

Merhaba bu siteye şans eseri denk geldim forumlarda gezerken,ve uğradıgım içinde çok memnunum,bende size benim hikayemi anlatmak istiyorum,İsmim nico değil fakat ben böyle olmasını istedim,
21 yasındayım Açıköğretim işletme son sınıfa geçtim bu yıl,
Sıkıntım aslında yıllar öncesine dayanıyor,ailemde çok sorunlar yasadım,annem ve babam arasında bitmek bilmeyen tartısmalar kavgalar,aldatmalar ve tahmin edilemez olaylar,abimin(abim demek istemiyorum fakat algılamanız için belirttim)uyuşturucu bağımlısı olması, her gün bir hırsızlık hergün bir huzursuzluk dayak şiddet,ve babamın pasifliği,annemin bir türlü ondan vazgeçemeyişi,cezaevleri v.s,
Ben asla kolay kolay yılmadım liseyi bir şekilde bitirdim,fakat odamda kendime kurdugum dünyayla hayallerle,bir şeylerle teselliyle,aslında belkide hiç olmayan bir dünyayla besledim kendimi,sürekli duygu durum değişiklikleri v.s,
Lise bitti ve öss ye girdim,istediğim biryer olmadı,zaten ailem derslerimmiş bilmem neymiş umurları değildi,ben hep tesekkürler,basarılar kazanıyordum,ve ben zaten hep basarırdım onlar için öyleydi,ben çok akıllıydım ve hata yapmazdım,ben hep dogruyu en mantıklıyı bilirdim,ve ben bir genclik hatası yapmazdım,hep böyle takdir edilirdim,ve birşeyler yüklenirdi üstüme,herneyse Öss bitince artık beklentiler değişti,bir üniversitede olmayınca,iş olayına odaklanıldı,o zamanlar 16 17 yaslarımdaydım,işte aslında bugün ki bu yaşadıgım anksiyete durumunun uyanısı bu anda basladı,iş görüşmelerine gittim,işe alındım,fakat her görüşmeye gittiğimde,her işe başladıgımda,çok kötü oldum,bir tedirginlik hali,bir korku,bir telaş,bir ağlama hissi ,bir bıkkınlık,bir titreme,ve en önemlisi HEP KAÇINMA HEP KAÇINMA HEP KAÇINMA , yapamıyordum kendime söz geçiremiyordum, ve hep o dünyama kaçmalıydım , ben mutlu eden ve hep orda yaşamak istediğim dünyama, hep kendimce sebepler koydum ve böyle açıklama yaptım aileme ve birilerine ,hep bir sebep koydum , çünkü başka adı yoktu bu duygunun açıklaması olarak,bu aslında lise sondayken bir dershaneye yazıldıgımda da böyle olmustu,direkt dershanenin yetersizliğini birilerine sebeb olarak ortaya koyarak kaçındım,evime odama kaçtım,liseye basladıgımdada böyle olmustu,alışamıyordum,yapamıyordum,eskiyi hep eskiye bağlılık,ve beni mutluluktanda öte beni güvende hissettirene dönme ve orda yaşama arzusu,6 yıldır oturdugumuz yerden dahi kopamadım,her yıl tasınma mevzusu acılınca çok kötü oluyordum,gizlice ağlamalar v.s neler yasadım neler,ama bu zaman zarfında boş durmadım,açıköğretimin son sınıfına geldim,bilgisayar,web tasarım,muhasebe kurslarına gittim,baslangıclarda buralardada ufak seler yasadım ama bunların biteceğini kendime enjekte ederek dayandım ve kendimi böyle programladım,nassıl olsa biticekti,bu sürekli olmayacaktı,
Doktora gittim ssk ya ilaçları verdiler verdiler yolladılar,ve beni her saniye uyusturmaktan baska birşey yapmadı,4 yıldır bu durumdayım,çalışmıyorum,çalışamıyorum,işe basvuruyorum,gidiyorum görüşüyorum,işe alınıyorum,işe baslayacagım gecenin tam sırasında baslıyor korkular endişeler,o bi an bile frenleyemediğim kurmacalar,anksiyeteler,ağlamalar,yorgunluklar,
İnanın hergünüm bin azapla geçiyor,birde üstüne ailenin muhabbetleri,babamın annemin her lafında birşeyler sokuşturması,anlatılamaz birşey,hele ki çevre,çalışmıyormu yok öylemi yok böylemi,laflar v.s, ayrıca ben mutlu oldugum bir işi yapmak istiyorum,istemediğim birşeyi yapmak istiyorum,hem bende istiyorum,ama benden bağımsız gerçekleşiyor bu olaylar,bazı konularda birşeyler geliştirdim kendime,mesela beni mutsuz eden yada canımı sıkacak kişileri gördüğümde tanımamazlıktan geliyorum,görmemezlikten geliyorum,ama bu ortamdan ve kişilerden kurtulamabilmek için maddi güce ihtiyacım var,ve bunu yapamayınca bu cehennemde kendimi azaba sürüklüyorum,ailem psikolojimden çok işe girmem konusunda odaklanıyorlar,annem hele motivasyonumu yok eden en büyük abidelerden birisi,eve geldiğimde yüzüne bakınca tüm gücümü kolumu bacagımı kurutuyor,hele sözleri cehennem azabı,işte böyle bir ortamdayım,ve sürekli kendimde bitmek bilmeyen umutsuzluk gözyası,çaresizlik,ne yapıcagını bilememezlik,aslında param olunca imkanım olunca gayet güzel çıkarım dısarı,faturaları yatırırım,yemek yerim,alışveriş yaparm,gayet güzel giyinirim bazı tek tük arkadasımla sohebet giderim,ve ayrıca çok bilinçli ve yasıma göre fazla fazla olgun birisiyim,bu siteye gelmekten çok mutluyum,şarkı yazıyorum bu ara kendime ait bestelerim var ve beni mutlu eden şey müzik bunla uğrascam elimden geldiği kadar bi imkanını buldugumda,herneyse,sizlerle bir bağ kurup birşeyler paylaşmak istiyorum, hepinize selamlar arkadaslar

ARTIK GÜLMEK İSTİYORUM HEP,ÜZÜLMEK İSTEMİYORUM,YASAMAK İSTİYORUM