Bir şiir daha
Düş Bahçesi
Sessizliği dinliyorum müzik eşliğinde
Geçmiş,gelecek ve sen yüreğimde.
Dönüp bakıyorum bu günüme,
Seni yaşıyorum dolu dolu ve sensizliği de..
Korkuyorum, korkular yakamı bırakmıyor
Mutluluğuma gölge düşürüyor
Hayallerimin katili oluyor...
Müzik eşliğindeki sessizlik beni öldürüyor...
Seni benden çıkarsam, bir ben kalsam,
Bir süreliğine kendimden de uzaklaşsam,
Nefes almasam, yaşamasam,
Her şey yoluna girince yeniden doğsam...
Mücadele oldu ikinci adım,
Belki de bundandır yorgunluğum, korkularım.
Önce kaybettim bir şeyleri, sonra kazandım
Bu sahne tanıdık, bunu defalarca yaşadım...
Her kaybım geri dönmedi
Annemin dönmediği gibi
Kopardılar kanadımı, kırdılar direncimi,
Yok etmek istediler yaşama sevincimi.
Her yeni doğan günle birlikte,
Umut ekilir yüreklere.
Kimi hüsranla bitirir günü, kimi sevinçle
Kimi umutlarsa ertelenir bir başka güne
Oysa ben artık ertelemek istemiyorum.
Sessizliği paylaşmak, korkmadan yaşamak,
Hüzünleri çıkarmak, mutluluğu toplamak,
Seni yüreğimde çoğaltmak istiyorum.
Bir seni istiyorum Tanrı´dan bir de beni
Hüzünleri tüketmiş, olumsuzluklardan arınmış halimi
Geri istiyorum düş bahçemi
Tanrı´m ne olur duy sesimi...
(11.10.2005)