[sudem8]

[quote=sanemce;473117]oğlun için teşekkür etmenin ne anlama geldiğini çok iyi biliyorum Sudem'cim.
bende telkinleri ilk dinlemeye başladığımda dalgalanma sürecini yaşarken, kızımın babasına öfke doluydum ilgilenmiyor, hatta kızım aradığında telefona çıkmıyor diye..

rüyalarımda yapıyordum hesaplaşmalarımı ve uyandığımda uzun bir süre kendime gelemiyorudum (normalde sesini duymaya bile tahammülüm yok)

bir gece yine rüyamda onu değil de, çalışırken giydiği kıyafetinin aynısını giymiş birkaç kişiyi gördüm rüyamda ve ben başladım bağırmaya bunlarda ondan işte diye.. o kadar öfke dolu kalktım ki yatağımdan.. mail göndereceğim ve canına okuyacağım dedim..

(o sıralar iş bulamıyordum, maddi birikimim yoktu, kızım yatılı okuyor ve ben para göndermekte zorlanıyorum, babasının umrunda değil.. öfkemin birazı da bundandı)

hemen o an bilgisayarın başına oturamasam da, o gün o maili gönderdim..

ama ne yazdım
uzun bi süredir işsiz kaldığım için kızıma para göndermekte zorlandığımı, bu süreci atlatana kadar kendisinin destek olmasını rica ettim..

kızımın staj yaptığındaki heyecanlarından bahsettim. keşke arasan da sana da anlatsa.. öyle coşkulu anlatıyor ki dedim..

kızıyla beni arada engel gibi görmemesini, kızının bana ihtiyacı olduğu kadar ona da ihtiyacı olduğunu yazarken birde özür diledim nasihat gibi olduğu için
kızı için en iyisini yapmayı isteyeceğini bildiğim için (o anki durumu) haber verdiğimi yazdım..

ve şu cümleyi ekledim.

"teşekkür ederim zeynep gibi bir kızım olmasına vesile olduğun için ve tekrar teşekkür ediyorum ilgisiz kalmayacağın için.

Allah'a emanet ol."

gönder tuşuna bastıktan sonra yaşadığım rahatlık, ferahlık, huzur, hangi kelimelerle anlatılacağını bilemediğim hisler içersindeydim ve hakikaten inanamadım o bilgisayar başına oturmaktaki amacımı ve yazdığım maile..

ben şöyle yorumladım.. bir duyguyu yaşarken sonuna kadar yaşadığımızda ancak özgürleştiğini.. demekki ben içimdeki öfkeyi sonuna kadar yaşamışım ki, bir anda bitivermiş..

ha şu anda ne haldesin dersen, o kadar kibar olabileceğimi sanmıyorum ama en azından bir kaşık suda boğasım yok ancak son cümlemde ettiğim teşekkürüm halen geçerli..
bir de mail işe yaradımı, kızını aradımı dersen, tabi ki aramadı

Sudem'cim çalışmalarımız zamanla çok güzel sonuçlar veriyor ve yararlarını kendi yaşamımızda fazlasıyla görüyoruz..

sana da çok teşekkür ederim yazdıklarınla bana anımsattıkların için ve hislerimi tekrar tartma olanağı sağladığın için..

seni seviyorum

[/quoSanemcecim,inan yazını göz yaşları içinde okudum.hele sonunda hayal kırıklığına uğradım.bu kadar iyi niyetle yazılmış bir maile karşılık verilmeyişi çok üzdü.kızını düşünmeyen bir baba düşünemiyorum.aynı olayı dün bir arkadaşım yaşadı.mesaj yazdı eşine.oğlu üniversitede para lazım ve adam varlıklı.hiç cevap gelmedi.arkadaş iş arıyor bulamıyor.dün ona çok üzülmüştüm.ama ne şanslıymış,senin gibi güçlü bir annesi var ki kızının sorumluluğunu almış...benimde hep babanın açığını halası kapatmaya çalıştı fazlasıyla.Allah razı olsun.halen de arkamızda.Anne baba olmadan önce çok düşünmek lazım.bu sorumluluğu alabilecekmiyim?çünkü bir çocuğun hayatı söz konusu o yaralar kapanmıyor.utku Şanal Beyle çalışma yaparken bunlarda çıktı.anne ve baba evin geçimini sağlaması gerekirken bizim hala çıkıyor.ben çalışmıyorum.daha doğrusu izin vemedi.kendi rahatsız evde,hala yardımcı birde gayrimenkullerden gelen gelirler...çocuk çok etkilenmiş.halanın yaptıkları karşısında aşırı eziklik,minnettarlık duygusu biraz negatif yönde etkilemiş.arkasında güvence babasını arıyormuş ama yok.bilinçaltı çalışmalarda.sonra ideal babayı oluşturmuşlar o zaman rahatladım diyor.hadi biz bu bilgileri öğreniyoruz, arınıyoruz iyileşmek için çabalıyoruz.daha fazla yara almadan.bilmeyenler ne acılar çekiyor.ölünceye kadar kaderim buymuş deyip...babaanneyle dedenin bir haksızlık olayı ilişkilerine yansıyor.o anda özgürleşme ve helalleşmeyle ilişki anında düzeliyor.hak yasası çekim yasası o kadar güzel işliyor ki...Sanemce Allah sana güç kuvvet versin.kızınında herşey gönlünce olsun.yinede biz affedelim.çünkü Allah kul hakkında bile önce kulunun affetmesini bekliyor.sonra kendi değerlendirmeye alıyor.biz affdep Allaha havale edelim.sevgiler...