Alıntı:
hayathan Nickli Üyeden Alıntı
 Hayatınızda reddettiğiniz kişiler çok sanırım. Reddettiğiniz kişi sayısı ne kadar çok olursa, reddedildiğiniz ve/veya kabul edilmek için çaba sarfettiğini<z kapı sayısı da çoğalacaktır.
Bunun için reddettiğiniz sahnelere gidip oralardaki sizi ve ilgili kişileri affedin. sonra reddedildiğiniz sahneleri affedip pembeleyin.
sonra değersizlik, reddedilme, onaylanmama, suçlama ve suçlanma korkularınızı bulup o sahneleri pembeleyin ve yerine olumlamaları ve burada özgüven, suçlanma ve değerle ilgili telkinleri dinleyin" derim.
yolun başında gibi görsenizde kendinizi aslında sorunlarınızı yazma cesaretini gösterme ve sorunlarınızla başetmeye karar verip niyet etmeye başlamanız bile büyük bir adım..
Kolay gelsin.. |
Keşke gerçekten affedebilsem ya da en azından gerçekten geride bırakabilsem. Affettim diyorum arada, ama güvenmediğim için kırıldığım insanlarla görüşmeyi istemiyorum. Belki biraz kırgınlık,belki yabancılık var ama eski nefretim,kızgınlığım kalmadı. Hiç bir duygu veya beklenti kalmadı bende..
İki gündür eski bir aile dostumuzda kaldım. Ailemi iyi tanıyan. Eskilerden konuştuk,biraz dertleşme,biraz dedikodu :) Bir aile ortamının içinde olmak beni mutlu etti. 1,5 aydır şofben işini halletmeye çalışıyordum. Bana şofben ve ısıtıcı ayarladılar. Son zamanların en güzel olayı gibi geldi bana.
Diğer yandan babam gibi gördüğüm eniştemin hastalığı beni üzüyor. 2 ay önce sağlıklı haberini duymuşken şu son bir ayda dünya iyisi bir insanın yoğun bakımdan çıkamaması,umutların tükenmesi bütün ailenin moralini bozdu.
Rüyalarımdan söz etmek istiyorum,eniştemi gördüğüm. Geçen ayın başında halamı aradığımda eniştemin sağlık sorunları olduğunu tahliller yapıldığını söylemişti. Ayın 14'ünde sonuçları alacaklardı. O gün 1,5 saat uyumuştum. O kısa uykuda eniştemi görmüştüm. Akşam karanlığında eniştemle telefonda konuşuyordum. Vedalaşıyordu. Gidiyorum diyordu. Herkesi aramıştı. Korkuyla uyandıydım ve akşamüstü halamı aradığımda halam bağırsaklarda kötü huylu tümör olduğunu hemen ameliyat ayarflandığını söylediydi salı gününe. Hala anlatamadım rüyamı.
Geçen hafta aradığımda 2. bir ameliyat geçirdiğini öğrendim,hala yoğun bakımdaymış. Dün tekrar aradım. Umutlarını yitirmişlerdi. Yapacak bir şey yok diyorlardı. Pazar günü eniştemi gördüydüm rüyamda. Beyazdı duvarlar ışıklar yanıyordu. Sofradaydık. Eniştem makarna salata yiyordu. Takılıyordum enişteme doyuyor musun diye. Bunu anlatacaktım halama,dün onun söylediklerini dinlerken boğazımda düğümlendi kelimeler. Kızı da perişan durumdaymış üzüntüden.
Çok uzun sürdü yazdıklarım. Hayat devam ediyor desek de gerçekten bazı anlar zor geliyor. Hala mucizelere inanıyorum,inanmak istiyorum.