[Işıldayan Safir]

ben çok kendini beğenmiş bi insanım heralde aynaya saatlerce bakabilirim sabahtan akşama kadar makyaj ve bilimum şeyleri yapabilirim size bi anımı anlatmak istedim bu konuyu okuyunca okula hiçbir zaman makyajsız gitmedim hatta dışarıda makyajsız çıkmamaya çalışırım başkaları için değil sadece kendime duyduğum saygıdan dolayı sonuçta kim ne dersin makyaj insanı güzelleştiriyor arkadaşlar benim şahsen kendime güvenim daha çok artıyo aynayada daha mutlu bir şekilde bakabiliyorum. Anıma gelelim bir gün bir makyaj yaptım her zaman yapıyorum ama o gün her gördüğüm kişi makyajıma bayıldı çok güzel olmuşsun falan filan diyolar ee tabi bende havaya girdim o sıralarda foruma yeni üye olmuştum sanırım kendine güven telkini dinlediğim bi zamandı. Sonra bi tane arkadaşım var. Ne zaman herkes bi şeyimi beğense kız hep eleştirir ondan güzelim diye beni gördü dedi godzilla gibi olmuşsun ne biçim makyaj millet üstüne gülcek dedi halbuki herkes bayılır benim makyajlarıma kendilerine de yapmamı isterler o gün daha çok beğeni toplamıştım bende buna dedimki o senin görüşün ben başkaları için değil kendim için makyaj yapıyorum ve senden başka herkes beğeniyor dedim bu hiç cevap veremedi tabi bende daha da mutlu oldum
bi ara pek kendimi sevmiyordum aslında bi ara dediğim bu zamanlar herkes bende aneroksiya nevroza belirtileri olduğunu söylemeye başladı giydiğim hiçbi şeyin yakışmadığını düşünüyorum ve kendimi şişman hissediyorum ama bence öyle bilmiyorum bi ara resmen bunalıma girmiştim herkes dalga geçiyodu göbeğim var diye zayıflayamıyorumda bu sefer çok strese girince biz şaka yapıyoruz saçmalama filan diyolar ama diğer arkadaşıma gösterdiğim direnci kilomla dalga geçen arkadaşlarıma gösteremedim aynaya bakıyorum karnıma da bakıyorum bazen diyorum ne güzel karnım var diye başka bi gün üzerimde kıyafet güzel durmayınca hemen sevincim üzüntüye dönüşüyo
şimdilik tek tesellim yüz güzeli olmak kendime göbeğim olabilir ama yüzüm güzel diyorum allahım eşim benzerim yok ya çok sefiyorum kendimi