 Cevap: MUCİZE İÇİMİZDE SAKLIDIR
Sevgisizlik Kanseri
...İnsanlar var mutlu olmak yerine mutsuzluğu,sevgi yerine sevgisizliği yaşamak zorunda olan ya da bırakılan. Varlık içinde yokluk çekmek öğretilmiş çünkü onlara zamanında...Ötesini bilemiyor,göremiyor,anlayamıyorlar...Sevgiyi tanımıyorlar...
Sevgisiz insan eksik mi doğmuştur?
Bakın sevgili Suna Tanaltay nasıl tanımlıyor ''sevgi''yi,neler söylüyor bu konuda...
''İşte ayaktayım.Karşınızdayım dimdik...Yaşam doluyum.Dostluk,ilgi ve şefkat doluyum.Siz doluyum...Sizden size insanca sesleniyorum:Alın beni,sakının,yüceltin...
...Ben Sevgiyim...
Sevgi'yi bilinçli olarak dışlamak 'sevmemek'tir.İstese de zorlasa da kendini,sevememek...
'İnsan' tanımında duygusallık ve sevgi de vardır.yıllar yılı insanı diğer varlıklardan ayıran temek özelliğin 'Akıl' olduğu sanılırdı...Oysa gerek felsefi antropoloji açısından,gerekse fizyolojik ve psikolojik araştırmalar sonucunda,aklın üzerine oturan en yüce değerler bütününün 'Sevgi' olduğu saptanmıştır.
Öyleyse, 'sevgisiz insan' eksik mi doğmuştur,yoksa öylesine sevgisizliklere doğmuştur da bilememiş,öğrenememiş midir Sevgiyi???
...Evet...Doğmakla başlıyor bir çok şey...Psikolojide 'Huzurlu anne,huzurlu baba ve huzurlu çocuk' gerçeği söz konusudur. 'Gerçekten mutlu olmak mı istiyorsun,anne ve babanı iyi seç,'denir...Özgür seçimin belki de ilk yenilgisidir bu...(Ah!der güpgüzel insanım.'Elimde miydi ki?...Hemde doğmadan...')
Sevgi'yle tanışmanın en doğal kaynağı Anne'dir...ruh sağlığı yerinde olan bir anne,koşulsuz sever çocuğunu...''Ne olursan ol,nasıl davranırsan davran,sen benim bir tanemsin,''der.Yüreği ve tüm davranışları da doğrular bu sözcükleri...Çocuk,daha dört yaşlarındayken bile annesini düşündüğünde ılık bir güvence dolar içine: ''Ne güzel;annemin çocuğuyum...Mutluyum...''
Tüm kaygılarını,korkularını annesine söyleyebilir,çocuk;annesinden korkmadan...Çünkü Sevgi'de korkuya yer yoktur.
''Ne korkular öğretiyoruz çocuklarımıza...sıcacık yüreklerini doldurmak istercesine...'' |