[hfz]

Offfff.... Ne kadar zor alışkanlıkları değiştirmek! Yazdıklarınızın her satırı bir tokat gibi patladı tek tek. Hepsi bildiğim şeyler.. Ama uygulamak o kadar zor ki.. Neredeyse tüm hayatım rejim ile ve zaman zaman da egzersizle destekleyerek geçti..

Blokajların farkındayım.. 2007 Ocak ayında babamı kanserden kaybettim.. Tabii 3 yıl bu hastalığı birlikte yaşadıktan sonra.. O kadar değişik olaylar ve algılamalar yaşıyor ki insan böyle bir durumda anlatamam. Tüm hayatınızı yargılıyorsunuz.. Bu kayıp pek çok şeyde düşüş yaşattı bana. Yeme alışkanlığım da psikolojimin bozuk olduğu zamanlarda hırs alır gibi olduğundan tam bir zemin oldu.. Yoksa mutlu hissettiğimde hiç yemek düşünmem..

Bu arada babamın rahatsızlığını ilk öğrendiğimizde araştırma yaparken Reiki ile tanıştığımı söylemem gerek. 2. derece inisiye edildim epey bir çalışma sonucunda. Ama Reiki'ye devam etmeyi de bıraktım tamamen... Yani vefat ile birlikte tam bir küskün teslimiyet yaptım pek çok şeyde..

Telkinleri gece dinlemem pek mümkün değil eşimden dolayı. Sadece gündüz dinleyebiliyorum. Mümkün olduğunca süreyi uzatmaya çalışırım.. Kaçmadan daha da çok ısrarla üzerine gitmem gerektiğini biliyorum ama nedense zor geliyor bunu atlatmak.. Yine de, tam ayyuka çıkmışken bırakmamam gerektiğini daha iyi anlıyorum yazdıklarınızla.. Ortalığı ayağa kaldırıp öylece bırakmak gibi.. Karmakarışık..

Program yapmaya çalışıyorum. Sığamadığım kıyafetlerim aslında önemli. :)) Hatta bir pantalonumu dışarı çıkarıp içine girmeyi dün hedefledim.. Adım adım... O pantalonun içine girmeyi başardığımda bir beden küçük başka bir giysimi hedeflemeyi planladım. Böyle aşama aşama.. İçine giremediğim bir dolap dolusundan fazla kıyafet var sanırım.. Bir de o programa uymayı bir başarsam.

İlave destek gerek! İzmirli'yi bulsam iyi olacak!

Çok çok teşekkür ederim...