Sevmediğim birine asla seviyorum demem...Günlük koşuşturma içinde diyaloga girdigimiz iş arkadaşlarımız arasında bile haketmeyene gülümsediğimde, beraber yaşadıgım kişlere saygı duyduğum için merhaba dediğimde bile pişmanlık duyabiliyorum... Kişileri haklı oldugunuz halde affettiğinizde bunun anlaşımadıgını görüyorum...yozlaşan ilişkiler, duygular...Yaradandan ötürü sevip , affettiğinde kişiler kendilerine dönüp bakmayı ,öz eleştiri yapmayı ihmal ediyorlar..
