[Lier22]

TEmel, dağ, bayır gezerken bastığı yere dikkat etmez ve uçurumdan yuvarlanmaya başlar. Çizgi filmlerdeki gibi, uçurumun yarısında bir ağaç parçasına zor tutunur. Kendine gelince var gücü ile seslenir;
- Ula kimse yokmiiiii?.....
Sadece sesi yankılanmaktadır. Aradan biraz zaman geçer. Bir gayret daha;
- Ula yukarida kimse yok miiiii?....
Hiç ses soluk yoktur. Epey zaman geçer. Hava kararmaya, tutunduğu dal çatırdamaya başlamıştır. Zaten kolunda da mecal kalmamıştır.Sonbir gayretle ve bağırmaktan kısılmış olan sesi ile:
- Ula, ula yukarida kimse yok miiiii?....
Derken, nereden geldiği belli olmayan,içinden mi,dışından mı bir ses duyar;
- Ben varım!...
Gözleri parlamış ve azıcık can gelmiştir Maho ağaya;
- Ula.. sen kimsin?
Ben seni yaratan Allah'ınım.
- Bana bir çare Allahım, ne olur!
Allah;
- Saatlerdir orada sabırla ve isyan etmeden bekledin ey kulum. Bu sabrının mükafatı olarak senin bütün günahlarını affettim. Bırak elini ve gel cennetime! Temel azıcık düşünür;
- Ula.. başka kimse yokmiiiiiii?...