Ey günlük!
Son iki gündür sabahları üstüme çöken uykuyu ve rehaveti yenmeyi başarmış birisi olarak yazıyorum sana. Çünkü iki gündür erken kalkma telkini dinliyorum ve sabahları erkenden ayaktaydım üstelik uykumu almış bir vaziyette. öğle yemeğinden sonra biraz uyku basıyor ama olsun. erken uyanmaya ihtiyacım var. bu telkinin hemen etki etmesi beni şaşırttı doğrusu. uzun bir süre dinlemeye devam edeceğim.
bu arada tepkilerim biraz daha net hale geldi. bu durumdan da oldukça memnunum. birşeyleri içime atmaktansa direkt olarak karşımdakinin yüzüne söylüyorum. bu sayede daha sonra yapılacak iç hesaplaşmalarda en azından böyle bir konuyu gündeme taşımamış oluyorum...
bu manzaraya bayılıyorum. sanki 'içimdeki ben'e giden yol gibi...
biraz da yeşil yol filmini anımsatıyor sanki dusun