[shamanic]

ilk önce bilinçaltı vardı.. onun için güçlü olan o..

bilinç sonradan devreye giriyor .. yani biz büyüdükçe ve yansıma olarak kendini gösteriyor..
mutlu insanlarla büyüyünce mutlu.. sorunlu insanlarla büyüyünce sorunlu oluyoruz.. dusun

hepimiz aynı güçle dünyaya geliyoruz..sadece gücümüzü ortaya koyabileceğimiz ve bu konuda bize dünyada rehberlik yapanlar farklı..
ebeveynler.. arkadaşlar.. öğretmenler vb.

bir bebek gücünün farkındadır ama 30 yaşındaki bir birey kendisinin farkında değildir..

bir bebek düşsede 2 dk sonra tekrar ayağa kalkamayı dener çünkü bu bilinçaltının ona verdiği içgüdüdür..

ama ben paten yaparken düşersem ve herkes bana gülerse bilincim rezil oldun der..
bilinçaltım tekrar dene der ama ben bilincimi dinler utanarak sahneden inerim..

bir ufaklık 3000 kişinin içinde şarkı söyleyebilir..
aramızdan kaç kişi o kadar büyük bir kalabalığın içinde ezberlediği 5 satırlık bir konuşmayı tereddütsüz samimiyetle yapabilir..
kaç kişi mikrafonu eline lana kadar onu yüreklendirmeye çalışır.. wave

çünkü bilinç devrede kişiye belli sınırlar koyar.. ve kişi gücünden habersizce sınırlarının içerisinde öğrendiği çaresizlik duygularıyla yaşar...
buna aileden başlayıp toplumun.. dünyanın koyduğu sınırlar dahildir..

bilinçaltına hükmediğimiz noktalarda vardır.. vücudumuzun işleyişi ve ümmin sistemimiz gibi..
bu noktalar bilinçaltında kendimizden bile saklanan noktalardır müdahalemiz olmasın diye..
ama insanoğlu bilinçsizce sırların kabuğunuda zorlar zorlar ve kendisinde hastalıkların oluşmasına sebep olur..

bilinç doğru kullanıldığında hazineyi ortaya çıkarmaya yarayan ekstra güçtür..
yanlış kullanıldığında bilinçaltının düşmanı..

bilinçaltı düşmanı tanır ama onun bir parçasıdır atsa atamaz satsa satamaz yapacağı tek şey kendi gücünün farkedilebilmesi için
çabalaken sessizce verilen emirleri yerine getirir..

yanlış emirleri bile yerine getirmesinin sebebi gücünü göstermek içindir ..
- bak her dediğini yapıyorum.. beni doğru kullan anlamında..

ama kendimize o kadar yabancı kalırızki bunun bile farkına varmayız..
taki bir gün bir kitap okuyana.. bir yazı gözümüze çarpana.. bir filmin karelerinde hayatımızın yansımalarını görene kadar..

bu noktada içsel gücümüz tekar farkedilmenin sevinciyle harekete geçer ve burdayım der..


işte bu noktada hepimiz burdayız..

sevgiler..