[Purplelight]

Bir de bu sabah düşüncelerimi değiştirmemle ilgili iki örnek vereyim. İşe giderken normal şartlarda önce metroya kadar ring otobüsüne binmem, sonraya metro ile devam etmem gerekiyor... Ben de genelde sabahları hep evden çok geç çıktığım için otobüsün geçtiği saate yetişemeyip, metroya kadar arabamla gidiyorum ve öyle işe yetişiyorum ancak. ve geç kaldı gözükmemek için de en son 08.44'te dijital kartı okutmamız gerekiyor işyerinde. Bir sonraki otobüsü beklemeye kalksam tamyarım saatte sonra. yani bir önceki benim için erken, bir sonraki de geç olmakta. Bu sabah evden çıkmadan kendi kendime keşke 15 dakikada bir olsa dedim içimden ve bunu diledim. Apartmanın kapısından çıktığım anda bir de ne göreyim. Otobüs bizim duraktan hareket etti... Yani çok sevindim. Ama tabi bugunlük onu kullanamamış oldum.
Arabayla metroya gittim, metroya binmek için bir türlü çantamdan metro kartını bulamadım ve epey bir bunun için oyalandıktan sonra, kart satın almak için gişeye geçmek zorunda kaldım ki bu arada tabi benim yetişmem gereken metroyu kaçırdım:) yani artık 08.44'ü yakalamam imkansız hale geldi. Ama ben ilk defa bu olumsuz duruma dair şöyle bir düşünce geçirdim içimden:) Komik gelecek ama, tabi ben bu isteklerimi hep Allah'a iletiyorum. Bugun geç kalmış olmayayım...Normalde imkansız...
Ve çok ilginç bir şey oldu. metrodan indim, saat tabiki 08.44 ü geçiyor. ki tam işyerimizin başka bir semtteki lojmanlarında oturup da işyeri servisiyle işe çoktaaan gelmiş olması gereken işyerindeki personelin kalabalık bir şekilde işyerimizin kapısına doğru henüz yeni giriş yaptıklarını gördüm:) Hemen tanıdık bir arkadaşa ne oldu dedim, o da lojmanlarda ufak bir kaza yaptık va tutanak için epey oyalandık, o nedenle geç geldi servis dedi. Ve nitekim ben de onlarla aynı dakikakada dijitalden kartımı okuttum.Yani kimseden daha sonra geç girmiş olmadım işyerine:))))) Ben diil, büyük bir kalabalık bugün işe geç gidebildik...