[GMA]

Mizacı Sevdaî:
Bu mizaçta olanlar: Sükutî, ciddî, mahzun ve asabidir. Dalgın dalgın düşünür. İstikbalden ümitvar değildir. Hayattan zevk alacak az şey bulur. Korkaktır. Ne başkalanna, ne de kendisine itimat eder. Her şeyden şüpheye düşer. Daima mükedder daima vesveselidir. Herkes onu tarassud ediyor, onunla meşgul oluyor zanneder. Kimsenin kendisini samimiyetle seveceğine kani değildir. Arkadaşlarının meserretli oyunlarına iştirak etmez. Mahcuptur, Haşindir. Uzlet ve inzivayı, acı düşünceleri sever. Nefsine soğuk bir hodbinlik hakimdir. Ekseriya kendisini mağdur addeder. Eşyasını kilitli tutmasını sever. Tabiatında hissete meyil vardır. Şüphe ve vesvese
kendisini hiçbir zaman rahat bırakmaz. Kendisine bunu bana ver demeye böyle bir şaka yapmaya gelmez. Bu onun üzerinde derhal menfi tesir yapar. Çok alıngandır. Yanında birisi gülüyor olsa kendisine gülüyor zanneder. Kendisini medh etseler istihza ediliyor zanneder. Şakaya tahammülü yoktur. Çabuk kızar. Fakat içindeki fırtınaları harice hiç vermez. Hep gizler. Nadiren öfkelenir. Fakat kızdığı zaman öfkesi şiddetlidir. Ebeveynine, muallimine itaatsizlik eder. Artık hiç gelmemek üzere haneyi terk eder. Ebeveynini merakta bırakır. Onları merakta görünce içi rahatlar. Kıskanç ve mükedderdir. Kızınca günlerce konuşmaz. Yemek yemez, sofraya oturmaz, küser. Bu esnada daima davet olunmak ve okşanmak ister. Bilhassa ebeveyn bu hususta zaaf gösterirse ısrarını artırır. Üstüne düşmeyince makhur ve münhezim olur.
Hasseleri: Hasselerinin faaliyeti batidir. Fakat eşyayı iyi idrak eder. Gözü az şey görür, fakat gördüklerini düşünür ve tenkit eder.
Sevdavinin ihsası, idraki, tasavvurları, hissiyat ve temayülatı, betaetle husule gelir. Fakat bir kere de ruhunda yer etti mi derin izler bırakır. Mesela bir kimseden nefret etti mi bu nefreti senelerce sürer.
Tefekküratı: Derin ve müsterihtir. Aynı mesele.ile günlerce kafasını yorar. Muhayyileyi tehziz eden şeylerden ziyade, derin düşünmeyi gerektiren maddelerle meşgul olmayı sever.
Umumiyetle sevdaviler: Musiki, edebiyat, şiir ve riyaziyatla ve felsefe ile iştigali severler. Feylesoflar, riyaziyeciler, heyetşinaslar arasında kesretle sevdavî bulunur. Çünkü sevdavîler bir meseleyi uzun müddet enine boyuna düşünmekle incelerler. Deha ile sevdavî mizaç bir araya gelirse fevkalade eserler meydana gelebilir. Fakat sevdavilik artınca melankoli, yani malihulya ve karasevda gibi marazi şekiller alabilir
Sevdavî mizaçlılar bazı hallerde çabuk alevlenirler. Vukuat ve hadisat onları şiddetle sarsar. Fakat çok devam etmez. Arkadaşları arasında temayüz etmeyi severler