ya evet benim de öyle bi arkadaşım var dı; devamlı eleştirirdi beni. Aslında onunla o kadar iyi anlaşıyorduk ki gerek esprilerimiz gerek sohbetlerimiz çok uyuşuyodu..ama yalnızken. Aramızda başka birileri varken beni eleştirmek için sanki fırsat kolluyodu. Sohbette bi şey söylüyorum mesela tekrarlayıp alay ediyodu ve ben kendimle barışık olduğum için ara ara kendimle alay da edebiliyodum (çok büyük hata) ve o benden daha hevesliydi buna.
Uzun zaman oldu görüşmüyorum. Çok zor oldu bu kararı almak çünkü hergün birlikteydik. Çok aradı beni ama hep bi bahane bulup görüşmemeyi seçtim. Hala arıyo görüşmek istio. İşin kötüsü diğer arkadaşlarımla da görüşemiyorum çünkü onlarla beni o tanıştırmıştı. Neyse şimdi yalnızım ama çok daha mutluyum. Çünkü devamlı benim şöyle yada böyle olduğumu söyleyen biri yok. Özgüvenim gelişmeye daha açık.
Şimdi yalnızım ve ben benimle alay etmiyecek, gerçek dostumu arıyorum ve bulacağıma eminim. Kendimi aptal gibi hissetmeme bi neden yok artık çünkü değilim. Sadece eski dostumdan uzağım. Ailemden yeterince duyduğum şeyleri yetişkinliğimde de bi başkasından duymak istemiyorum. Size tavsiyem sizin özgüveninizi kemiren insanlardan uzak durun.
Üstünde inek resmi olanlardan ben de isterim çikolatamı
