Günaydın ,bugün sabahhiçkimse kalkmadan kalktım .Önce biduş alıp üstümdeki negatiflerden kurtuldum,güzel vesakin bi kahvaltı yaptım .ESkiden bizim sabah kahvaltılarımız çok önemli idi artık mümkün oldukça az yapıyoruz.Bizim tehlike geldiğinden beri her kahvaltıda olay çıkarmaya çalışıyor.Çocuklar henüz kalkmadılar onların odasına girip onlara bakarak size bu yazıyı yazıyorum.Onları henüz yanımdalarken doya doya seyrediyorum.Kız kardeşimin kursuna eskden dikmiş olduğum gece elbiselerini götürdüm hocaları bana sergiye koya bileceğini söyledi hatta sata bilinirmiş bende onları işleme yapıyorum bakalım ne olacak.Ben hayatım boyunca emri vakilerden hoşlanmam geçenlerde teyzem aradı kızı doğum yapmıştıda ona gidilecek biz annemin hastalığından dolayı geciktik ama sanki gelinde hediyenizi getirin der gibi çağrıldık ayrıca benim görüşmediğim yengemlerde gelecekmiş bu kadar birbirine zıt bi gurup olamaz yine huysuzluğum tutu hiç birini görmek istemiyorum mıymıy onlarla vakit kaybedemem gitmiyeceğim.Artık bana zaman kaybetirecek insanlarla görüşmeyceğim.Size eskiden çok sevdiğim bişiiri yazıyorum.
SİZ İNSANLAR
Kinliğim sizetüm kişiler
Ağlattınız diye beni
Çocukluğumu bildirmediniz bana
Bir gün güldüğümü çok gördünüz
Tümünüz bıraktınız beni
Ağlarken yanımdaydınız
Ama avutmadınız
Çöller örneği uçsuz bucaksızyalnızlığımı
Artırdı sözleriniz
Nasıl severdim sizleriseneler öncesinde
Ama sizler bencildiniz övgüleriniz kendiniz içindi
Yalnız seneler öncesi bu gün
Kabahat benim mi sizi sevmiyorsam artık?
NE yapayım?
Korkutunuz soğutunuz beni kendinizden
Aldanırdım dudaklarınızdaki yalancı gülüşlere
Sözleriniz benide oyalardı seneler öncesinde
Dosttum tümünüze o zamanlar
Kabahat benim mikaçtıysam sizden?
Soğutunuz beni
Artık karanlık bütün düşlerim
Ak umutlarım yok artık ellerimde
Kinliyim size tüm kişiler
Beni bana öğretmediniz
Acunu anlatmadan yalnızlığa bıraktınız.
1961Ankara
Esin Çakıroğlu
Bu şiiri çok severim hep kendimden bişeyler bulmuşumdur ama artık kendim için iyi şeylerde düşünüyorum
