[hayatimdegisti]

Olmak ya da olmamak işte bütün mesele bu

Olmak ya da olmamak işte bütün mesele bu aslında her şeyin özünü anlatan bir felsefeyi içerir.Oldukça derinliği olan bir sözdür hayatta ne gerçek ne gerçek değil dünya bir hayalden mi ibaret sanal dünya gerçek dünya matriks kuantum felsefesi dahil bir çok düşünceyi içeren sevdiğim bir sözdür…


Birde bizde kullanılan bir “Olmak” sözü vardır.Yani oldum demek ya da dememek.Bu söz pek de iyi şeyler çağrıştırmaz bana.Olsa olsa Pop Star yarışmasında ki diyalogları hatırlatır.
Yarışmacı sahnededir ve juri ile bilindik diyalog başlar.
-Ne yani sen ben oldum mu diyorsun şimdi..

-Hayır hocam ne münasebet öyle bir şey demedim ben.

-Yok yok sen oldum diyorsun ben bu işi bitirdim diyorsun yani..


Hoş olsa ne olur olmasa ne olur bu tür yarışmaların kaç kişinin hayatının değiştirdiği ne gibi şeyler yaşattığı ayrı bir yazı konusudur.



Bir diğer sahne ise defalarca izlediğim eski Türk filmidir.İlyas Salman futbol oynamak ister.Apartman görevlisi baba ise karşıdır buna.Her türlü engel olur.
Sonunda İlyas Salman çok ünlü bir futbolcu olmuştur ancak alt yapısı olmadığı için şöhret onu bozar ve filmin sonunda “Ben oldum” demenin cezasını görür.

Diğer bu konuda ödüllü film ise yine İlyas Salman’ın “Bal Kız” isimli filmidir.Filmde Almanyadan Köyüne Mersedesle yolculuk yapan kahramanımız bir yandan yolculuk yaparken bir yandan başından dramatik olaylar geçer.Amacı gördünüz işte arabamı aldım ben oldum demektir oysa filmin sonunda araba hurda yığınına döner.Bir çok detaylar içeren ödüllü bir filmdir…

Senelerce filmlerde olmanın kötü bir şey olduğu anlatıldı durdu.Hele hele o Emrah filmleri yok mu.Bu filmlerde de hep oldum diyenlerin başına gelenler anlatılır.



Zaten öyle değil midir.Sevdiğimiz sanatçılara hep demez miyiz?Hiç değişme oldu mu hep böyle kal…Aslında oldum deme demek isteriz.Yoksa sevmeyiz seni...
" Ne oldum deme ne olacam de" yani beklentilerini olumsuza göre ayarla...


Nedense birisinin biraz morali bozuk olsun hele hele ünlüyse bak işte ben oldum diyor der üzerine çullanırız.

Orhan Gencebay oldukça mütevazidir.Hatta bir karikatür yapılmıştı kendisi ile ilgili bir gün sırtını duvara dayar ve dönüp duvardan özür diler.Mütevaziliğin de bir limiti olmalıdır.Aksi halde oldum demiycem diye tüm yaşamınızı toplumun kontrolünde ne derler diye yaşarsınız.Aman kimse kendini ne sanıyor değişti demesin diyerek bir çok şeyinizi kısıtlarsınız.Aslında bu da iyice incelendiğinde kişinin yaşamını etkileyen büyük korkulardan biridir.


İşte değişim her nedense korku yaratır.Sürekli bilinçaltımızda kazınmıştır.Gerek Türk filmleri gerekse basın yayın organlarının bombardımanı değişenlerin nasıl da bittiğini göstermek teyid etmek için fırsat ararlar…

Hele hele eskiden zengin olan bir sanatçı yada ünlü biri zor bir duruma düşmüş olmasın…
Hemen manşetler atılır eskiden neydi ne oldu diye…


Bir olmak ve değişmek sorunu vardır ve bilinçaltımızda kazınmıştır.Olmak değişmek yüksek ego sahibi olmak ve cezalandırılmak korkusu…


Oysa eğer gerekli alt yapıya sahipseniz zaten olmak değişmek gibi bir probleminiz yoktur.Sağlıklı bir şekilde gelişime değişime devam edersiniz.
Değişimin gelişimin bir sınırı yoktur..
Gerektiği kadar mütevazi olmak ve durmadan gelişmek ben oldum dememek bir erdem değildir zaten olması gerekendir.


Dünya “olmak yada olmamak” derken aslında kuantum’u işaret ediyor.Ne yazık ki bizlerin bilinçaltında ise olmak yada olmamak derken canlanan çoktan aşılmış olması gereken değişim ve gelişim bir noktada biter mi bitmez mi kim kimi kimden üstün görür zirveye çıkanlar nasıl dibe çabucak iner ego dengesi gibi konulardır.

Atakan Sönmez