[kumsal1980]

Ben hayatımı neden değiştirmek istiyorum kısaca bişeyler anlatmak istiyorum.ben 16 aralık 1979 bi kış gününde erzincanda doğdum.çocukluğum çok güzel geçti.ama bi sorun vardı çok aşırı utangaçtım.ve bu utangaçlık büyüyünce çok şey götürecekti hayatımdan.bana hatta hep takılırlardı.büyüyünce senle evlenecem filan benim yüz kıpkırmızı olurdu :)) okulda başarılıydım.sessiz biriydi,m.hep çok efendi biri derlerdi bana.Liseyi bitirmiştim.ama bu seferde bölüm tercihi yanlışı yapmıştım.sayısala yatkınlığım hiç yoktu.ama sayısalı seçmiştim.dersaneye gittim sevmediğim için yapamıyordum.birinci sene ikinci sene derken 5 .girişimde sınavı yeni kazandım.hiç bi zaman tam çalışmadım.5.girişimde kendi imkanlarımla evde çalıştım.ve bu zmaanda psikolojim çok bozuldu.5.girişimde de bir kıza aşıktım ama söyleyemiyordum.onu o kadar düşünüyodum ki ders çalışamıyordum.aklımda hep o vardı.bakkalın karşısındaydı evi.belki bakkala gelir diye bakkaldan çıkmıyordum :)) neyse sınavı kazanmamla bi güven geldi bana.ama yine yüzüne söyleyemedim aracaı koydum.kabul etmişti.bir sene düşündüğüm kızla çıkıyordum.mutluydum.hem sınavı kazanmıştım hem hayatıma sevdiğim insanı koymuştum.ama kız benden ayrıldı bir buçuk ay sonra filan.nedenini bilemedim ii niyetli biriydim.sevgi yönünden kendimi eksik hissediyordum.kimya bölümünü kazanmıştım.orda arkadaşıma aşık oldum.platonik başlayan bi aşk.ama söylemedim başta utandım.ben söyleyemedşm başkasıyla çıkmaya başladı.tam beş yıl sürmüştü sonunda sölemiştim ama cevap benim için yıkım olmuştu.ondan dolayı dolu dolu bir üniversite hayatı geçirmedim.üniversiet bitti askerlik bitti.bu sefer iş bulmalıydım. ama bulamıyordum tam bir sene geçtikten sonra başkasının yardımıyla işe girdim.bu süreçte yine psikolojim darmadağan.kendimi kötü hissediyorum.insanalrın yanında arhat değildim.kendimi ifade etmekte zorlanıyordum.uzun yıllar kişisel gelişim kitapları okudum.aşmalıydım bazı şeyelri.ama her defasında başa dönüyordum.sonra bi kzıla tanıştım.çok inandım çok güvendim aşık oldum resmen.bana seni seviyorum diyen ilk kızdı.dünyaalr benim olmuştu.bi gün yüz yüze görüştük ben heyecanlıydım konuşamamıştım fazla benden o gün konuşamadım diye ayrıldı.çok kötü oldum.uzun süre kendime gelemedim.o üzüntüyle bu siteyi buldum.telkinleri dinledim başlarda baya da ii geldi .ama ne zmaanki o kızı gördüm ya da o bana bişeyler söeldi ben yine başa döndüm.aklımdan çıkmadı bide onu çok sevmiştim ahkkında çok şey duydum buda beni yaraladı.sonra ekonomik kriz dolayısıyle iştende çıktım.hayat benim için çok zor olmaya başladı.belli bi yaşa gelip baba parası yemek koydu.gerçi bizim bakkal var oaraya takılıyorum ama olsun yinede kendi paranı kazanmak başka.değişmek için uğraşıyorum hala.arada çok kötü olduğum oluyor.geçmişte çok olumsuzlukalr yüklemişim kendime ve bunalrı aşmak benim için zor oluyor.sosyal fobilikte vardı aşıyorum hissediyorum ama gelgitlerdeyim.hayatımı değiştirmek benim için bir amaç oldu.benim en zorlandığım sorumuluktan kaçma yapacağımı biliyorum ama sorumluluk almıyorum bu konuda yardımıznızı isteyecektim neler yapabilirm diye...