SEVGİLİ MESUT!...
Günlüğünde yazdığın ve yüreğinde hissettiğin tüm duygularını ve hayata haykırışını okudum..inan bana aynı bocalamaları, her şeye yeniden başlayıp, bir süre sonra yeniden başladığım yere dönmenin hayal kırıklığını defalarca yaşayan biriydim.yaklaşık 8 yıldır işsizim.2002 de üniversiteden mezun olmama rağmen bir türlü öğretmenliğe atanamadım.üniversite yıllarımdaki yaşama sevincim bu yıllar boyunca hüsrana uğradı..çok sıkıntı çektim.çok yıprandım.her giriştiğim iş sonuçsuz kaldı.ve ben bu yaptığım girişimlerin sonuna,"başarısızım" kelimesini ekledim.yıprattıkça yıprattım kendimi.her şeyin suçlusu olarak kendimi gördüm.ve sonuç ne oldu biliyomusun.kendimi hiç sevemedim.ve bunun farkına bile yıllarca varamadım.hep sorun nerede ben neden başarısızım deyip durdum.neden her başladığım şeyin sonucunda tekrar neden eski sıkıntılarıma dönüyordum diye hiç anlam veremiyordum.Ta ki geçen bir hafta içinde tüm umudumu yitirip,yaşama sevincimi kaybettğim noktaya gelene kadar hiç bir şeyin farkında değilmişim..günlerce ağladım sürekli uyudum.tam 3 gün hiç kimseyle konuşamadım.susdum sessizliğe büründüm, kendimle başbaşa kaldım.düşündüm ve ağladım..inan anlattıken bile o üç gün neler yaşadığımı bir ben biliyorum...sonra ne olduysa bilmiyorum ama eğer tekrar ayağa kalkmazsam tümüyle biteceğimi hissettim.kalktım aynayı elime aldım.ve konuşmaya başladım.haytımda ilk defa aynadan kendime bu yıllar boyunca dikkatli bakıyordum.sonra kendimi hiç sevmediğimi o an farketttim.gözlerimin içine baktığımda o ışığın sönmüş olduğunu gördüm.zorla gülümsedim.ve başladım söylmeye: kendimi çok seviyorum.kendimi çok seviyorum. kendimi çok seviyorum diye. silkindim ve zorla da olsa dışarı attım kendimi.her gün ama her gün söyledim bu cümleyi.değerli ve özelim. kendimi seviyorum.yaptıklarımı seviyorum.hatalarımı seviyorum diye tekrarladım.sabahları yüzümü yıkarken aynadan bakıp içten gülümseyerek günaydın diyorum.artık kendimle konuşuyorum ve bilinçaltıma sesleniyorum.iyi günde kötü günde kendimi asla yalnız bırakmayacağımı ve hep sevdiğimi söylüyorum...inan bana hayatımda hiç bu kadar mutluluğu içimde hissetmemiştim...sebebim yok artık mutlu olmak için.çünkü ben kendimle mutluyum.şimdi ise hep pozitif düşünerek mutlu yaşamı, güzel olayları. iyi dürüst içten güvenilir bir yaşam partnerimin, o değerli insanın her nerdeyse karşıma çıkmasını ve mutlu olacağım o mesleğin beni bulmasını seçiyorum.ve bunu yürekten, coşkuyla istiyorum...bu istediklerim nasıl, ne şekilde olur bilmiyorum ama ayrıntılara da takılmak istemiyorum.çünkü artık hayata güveniyorum...şimdi nasılım dersen, doktora için özellikle araştırma görevlisi olabilmek için üds sınavına hazırlanıyorum.ingilizce çalışırken bile kendimi sevdiğimi hiç unutmuyorum...
işte sana anlatmak istediklerim bunlar....söylemek istediklerim, bunları sadece yaşayan sen değilsin.. ben de yaşıyorum bir başkası da.. hemde emin ol bu kadar benzer bir hayata şaşırdım..lütfen yeniden yarın her şeyi geride bırak ve yeniden ama bir daha arkandaki sıkıntılarına dönmemek şartıyle yeniden bir başlangıç yap lütfen...iyi haberlerini mutlaka bekliyorum..bu konuda benim gibi ne kadar ciddi olduğunu biliçaltına kabullendir.emin ol o emirleri dinler....seni duyacaktır ve en kısa zamanda sana olumlu cevabı verecektir...kimseden bir şey bekleme.güç ve mutluluk içinde bir yerlerde lütfen onu ortaya çıkar ve kendini sev.kendine iyi davran.emin ol onun en fazla buna ihtiyacı var.....hep mutlu kal.. diyorum..paylaşımlarımızın sürmesi ümidiyle.......sevgi seninle olsun dostum...
