[Pamukk]

teoman_ Nickli Üyeden Alıntı

güzel deneyimler
aile bireyleri arasında gizli bir bağ olduğu kesin özellikle anne ve çocukları arasında.
şimdi olaya tek yönlü bakıp anneyi pasiflersek sanki hisseden bizmişiz gibi bir ortam oluşuyor. bence böylesi bilinçüstü duygu alışverişleri tek yönlü değil çift yönlüdür. yani sen annenin ne düşündüğünü hissedebiliyorsan annen de sana o anki düşündüklerini yansıtabiliyor demektir.
bu durum iletişim kurallarına çok benzer. normal duyuiçi iletişimde gönderen ve alan olmak üzere iki kaynak ve arada da bir arac vardır ve bilginin iki kaynak arasında akabilmesi için de her iki tarafın da aktif olması gerekir. gönderme yetisi ve alma yetisi... birisinin pasif olması bilgi akışını engeller.
duyu içi iletişimin temel mantığı bu işte.
ama yakın akrabaların dışındaki insanlarla konuşurken de aynı şeyleri hissediyorsan o zaman konu biraz daha karışıyor.
telefon konusuna gelince, sen uzaktaki birini aklına getirmiş ve seni araması için bu yeteneğini kullanmaya çalışmışsın. ama uzaktaki insanın aynı anda ne düşündügünü bilemezsin belki de o da seni düşünüyordur. ve o seni düşündüğü için senin de aklına o insan gelmiştir doğal olarak...
yani aranmayı bekleyen sadece sen değilsindir.
böylesi bir durumda sanırım ahizeyi kaldırmak ve numaraları çevirmek bize düşüyor
çok mu uzun oldu ya

evet teomancım çok guzel yazmışsın,annem belki istemeden o frekansı mı yayıyor(düşünce frekanslarını)annem dışında duygusal bağım olan insanlarla da böyle yapabiliyorum,(ben farkettim ki bunu ancak duygusal bağım olan kişilerle yapabiliyorum ,bu kişiler dirense de yalan da söylese hayır onu düşünmüyordum diye)anlıyorum ki bilebiliyorum..hatta ayrıldgım (bana travmalar yaşatan )insan boyle şeylere cok katı bakardı ,dümdüz bir görüşü vardı,duygularının düşüncelerinin deşifre olmasından nefret eden sürekli duygularını saklayan ve ifade etmeyen bir insandı,ben artık konuşurekn bir şey soyledikten sonraonun ne cavp vereceğinden %100 emin olarak konuşuyordum..birkaç kere hatta dedim ben seni çok iyi anlıyorum,duygularını bana açıklamasan da seni anlıyorum,kabul ediyorum ,ama benim bu sözlerime hep tepki ve hakaretle cevap verdi ..Aslında onun açısından bakınca veya onun yerinde başka biri olsaydı şükretmesi gerekirdi bence çunku ilişkilerde böyle bir anlayış insanların arayıp da bulamadıgı birşey,yapmak isteyip yapamadıgı bir şey..anlaşmazık yuzunden çıkan kavgalr ,ayrılıklar..Tabi o normal bir insan olmadıgı için benim bu özelliğimi hep ezip susuturmaya çalıştı sen nebilirsin ki sana ne sana mı kaldı beni anlamak diye cevaplar verdi..Neyse..tabii bu dusunceleri anlamak karşıdakini kontrol etmek anlamına gelmiyor,bu başarılmıyor