evet öyleymiş 
sizde ankarada otuyormussunuz.73sf ya kadar geldim..günlüğünüzü okurken gördüm üstelik benımle yaşıt kızınızda varmış
.. bir sözünüz varki benı çok etkiledi yaslanmak için çınar aramayın çınar olun..işte benim hayatımdaki en büyük eksikliğimi yazmıssınız.ben hep yaslanacak çınar aradım ..birilerini hep hayatımın merkezıne koydum ve deli gibi arkam sağlamda diye onlara yaslandım fakat onlar çekip gittiğinde onların üstüne kurduğum hayatlarımda altüst oldu.her defasında aynı hatayı yaptım ama artık inşlh yapmayacagım.benım annem benım hayatımda ne yoluma taş koydu neden yolumu açarken taş aldı.şöyle söyleyeyim annem ben üzülünce üzülür fakat neden üzüldüğümü anlamaz..benım annem çok zayıftır savunamaz kendını,ben daha hırcınımdır hayata karsı o kadar kabullenmışlıklerı var ki..ben kızınca neden ezdiriyorsun kendini hakkını ara ,şöyle cevap veremedın mi annnecim  dediğimde hep ne yapayım kızım derken ...o kadar ürkek ki...o da anne özürlü bu halini o eksikliğine veriyorum.ben anannemle görüşmüyorum..aneme yaptıkları için annemı kardeslerinın içinde yalnız bıraktığı için sevemıyorum.annem o kadar incedir ki annesine kızmayayım onu kötü bilmeyeyim diye onun anneme yaptıklarını benden saklamaya çalışır.ben annemın bakısının bile yere gelmesıne tahammul edemezken annemi mutfakta elinde telefon benım kızdıgımı bildiği için duymayayım dıye kapı arkasında ağlattığı için sevemıyorum onu.