Alıntı:
nemesis Nickli Üyeden Alıntı
bu hafta sonu benim için oldukça duygusal ve uykusuz geçti.geceleri sürekli uyandım sabaha kadar yatamadım.uykusuzluktan mıdır nedir herşeye ağlamaya başladım.hayatımda hiç izlemediğim dizilerdeki karakterler ölüyor diye iki gözüm iki çeşme ağlıyorum.sabah kursa gidiyorum dilenci bir kadın benden para istedi.verip vermemek arasında kaldım sonra içimden bir ses seni sömürmesine izin verme dedi.yolun yarısına geldim bu seferde vicdanım sızladı ya gerçekten ihtiyacı varsa seni vicdansızz az daha ağlıycam geri döndüm kadını bulmak için yok tabi.bulsam affet beni teyze al cüzdan senin olsun diye ayaklarına kapanıcam nerdeyse şaşkın sonra kursta olur olmaz herşeye herkese sinir oldum.allahtan kimseyi yaralamaya veya öldürmeye çalışmadım gece yatmaya çalışıyorum bu seferde 4 yıldır konuşmadığım bir eski bir dostum geldi aklıma.nerdeyse kıza mail atıcam.allahtan yapmamışım.sabah uyanınca şöyle bir hadee lenn dedim gülerek
benim ona bir zamanlar verdiğim değere değmez biri olduğu aklıma geldi.zaten o zamanlar beni saçma sebepsiz bir nedenle kırdığı için yol vermiştim.beni kaç senedir tanıyamamış insandan dost most olmaz.nedense başkalarının yaptığı yanlışlar bizi sarsmıyor ama dostum dediğiniz kişinin hatasını kabullenmek daha zor.şimdi düşünüyorum da şuan olsada aynı şeyi yapardım.ona hayatında mutluluklar diliyor ve bu sayfayı kapatıyorum |
Bu aralar aynı şeyler banada oluyor,geçen kapıya bir dilenci geldi,bendeki direk tepki para yok diyip kapıyı kapatmak oldu...Sonra inanılmaz derecede suçlu hissettim kendimi:(
Ve lisede yakın olduğum kız arkadaşımı rüyamda gördüm...Gecenin bir yarısı uyanıp facebook'tan deli gibi aramaya başladım...Sonra sabah tel.ine bakayım diyip yattım...Sabah aynı duygular içersinde değildim senin gibi:)
Bazen sanırım onlarla yaşadığımız güzel günleri özlüyoruz belkide...Yaptıklarını,geçen zamanı bir anda unutuyoruz...