Arkadaşlar öncelikle bir önceki mesajım için özür dilerim kazara gönderildi daha yazımı tamamlamamıştım
Alıntı:
|
Yaşamayı bilmeyenler ölümden korkarlar mış....
|
demişsin ya hani merto.Ben ölüm korkusu olmayan biriyim,yani ölümüm benim için o kadar da düşündükce kafamda eyvah çanları çaldıran bir durum deil... gayet normal bir durum.Fakat şöyle bir durum da var ben sevdiğim insanın ölümünü düşününce kötü oluyorum.Özlemekten,onsuz olmaktan korkuyorum.Bu bencillige girermi? Diyelim ki girdi.Ben,yinede ölüm korkusu taşımadığım için yaşamayı bilenler grubuna girermiyim?
Sevgili merto yazımı tamamladıktan sonra okudumda yanlış anlaşılmalara açık cümleler kurmuşum
sakın sorularımın amacının dalga geçmek olduğunu sanma gayet ciddiye alarak bu sorulara sana yöneltiyorum. 44 44