savaşa devam mücevher
olumsuz düşünmeye programlanmış bildik hep kendimizi. öylesine kanıksadık ki, "ay çok güldüm ağlayacağım" dedik hep gülmenin akabinde..
sürekli laylaylom gezemeyiz, sürekli mutluluk şarkıları söyleyemeyiz belki ama, bir zaman sonra mutsuzluğun bizi daha az ziyaret ettiğini göreceğiz.. kendine yer bulamayacak çünkü yanımızda.. ben buna inanıyorum...
zaten en büyük engel kendimiziz.. işimize gelmeyen kişilere arkamızı dönebiliyoruz bazen ama nereye gidersek gidelim, sürekli kendimizle olacağımız için kendimizle barışık olmak gelişimimizin temelini oluşturacak.. bu temel üzerine inşaa ettiğimiz mutluluklarda kalıcı olacak..
her olumsuzluğun mutlaka olumlu bir yanı var.. onları düşün... sana kötülük eden birinin yaptığı kötülüğe ağlamaktansa, gerçek yüzünü gördüğün için mutlu ol misal..
birlikte yürüdüğümüz bu yolda güçlerimizi birleştirdikçe olumsuzluklar bizi yıpratamayacak...
sevgiler
