[gulumser]

ehliyetim vardı ama araba kullanamıyordum bi türlü,korkuyordum hep,sanki trafikte bütün araçlar üstüme üstüme geliyorlardıhep kızıyordum kendime diğerlerinin senden ne üstünlüğü var,sende kullanabilirsin diyebu korkumu bilen sevgilim, birgün bana hiç aklıma gelemeyecek bir oyun oynadıiş çıkışı arkadaşlarla beni almaya geldi,biz güzelcene oturduk arabaya sevgilim birdenbire fenalaşmaya başladı,ölüyorum,tansiyonum düştü ,çok kötüyüm falan demeye başladı,arabayı sen kullan dedi banaallahım ölecem kalbimin çarpıntısından,yanımda arkadaşlarım var süremezsem onlara rezil olacam,ilk defa şehir içinde kullanacam,sevgilim hasta kullanmak zorundayım ve işin en kötüsü akşam trafiğinin en yoğun olduğu saatler ve otogar civarındayızki traafiği anlatmak mümkün değilneyse bismillah diyerek oturdum koltuğa,ama ne haldeyim bi görseniz,yavaşça çalıştırdım arabayı ve sürmeye başladım,ağır ağır ilerlemeye başladımm , arabayı,arkadaşlarımın yanında kullanmakda bana ayrıca moral olmuştu,kendime güvenmeye başlamıştım,onlar ayy ne güzel araba kullanıyorsun gülümser dedikçe ben böle kabarıyodumherkesi bıraktıktan sonra sevgilim bana oyun oynadığını itiraf etti,korkularımla yüzleşmeyi öğretti,ona ne kadar teşekkür etsem azdırve o gün bugündür çok güzel araba kullanıyorum herkese korkuları ile yüzleşmesini öneriririm