[teoman_]

sosyal fobi (sf) mücadele edilmesi gereken ruhsal veya sinirsel bir hastalık değildir. yemek yemek ve su içmek gibi yaşamın belli dönemlerinde beynimize girmiş ve tamamen kendi hayal gücümüzün ürettiği düşünce örgüsü, davranış biçimi ve savunma mekanizmasıdır. neden ve nasıl ortaya çıktı neden bazı insanlar sf oldu hiç bilmiyorum ama bu dvranış kalıbını kendi lehimize çevirmenin bazı yollrı var.

sosyal fobinin temelinde insanın kendini sevememesi yatar. özsevginin olmayışı kişinin özellikle toplum içerisinde yaptığı en ufak bir hatada bile kendi varlığını suçlaması şeklinde bilince yansır.

hatalarını kusurlarını sevmeye ve kabul etmeye çalışarak işe başlayabilirsin. özellikle de toplum içinde yapacağın hataları.
bunları öylece kabul etmen mükemmelik takıntısının önüne geçme konusunda önemli bir adım olacaktır. falan filan...
bu sayede ''hata yapmamalıyım'' diyerek kendi kendimize vurduğumuz mührü kırmanın bir yolu bulunmuş oluyor.

buna tağmen mutlaka yeri gelecek hata yapıcaksın. ikinci bölüme geçiyoruz o halde. hata yaptığın için kendini suçlamayacağın bölüme.
''bu hareket hatalıydı ama ben yaptım, iyiki de yaptım.'' demekle
''ulen teoman o kadar kişinin içinde beni rezil ettin salak'' demek arasında binlerce fark var.
ben ilk cümleyi kurmayı tercih ediyorum :)

kusurlu bir hareketinden sonra kendine gönderebileceğin her olumlu mesaj zamanla alışkanlığa dönüşecek.
birbirinin tezatı olan alışkanlıklar insanda bir süre ikileme yol açar. eski alışkanlıkları unutup yerlerine yenilerini inşa etmek zor olacaktır ama mutlaka gerçekleşiecektir.

kendine zaman tanı ve kendine işkence etmekten vazgeç...

sadece hata yapmayla ilgili uzun bir yazı oldu ama bunları yazmam gerekiyordu. zaman zaman sf vari duygular içersine giren biri olarak ortak yönlerimiz olduğunu düşündüğm için yazdım. bu tavsiyeler hem sana hem kendimeydi...