 Cevap: spestnaz ın günlüğü
sabah ne umutlarla çıktım yurttan. herşey güzeldi ama okulda biriyle tartıştım. umudum sönmek üzereyken ayakda tutmak için ne kadar mücadele ettiim anlatamam. sürekli kendimi yürreklendirdim seni hiçbirşey yıldıramaz. sen tek başına güçlüsün. pekiştirici etkenlerde sıraya geçti karşıma: fotokopiciden fazla para üstü istedim ama eskisi gibi suçluluk duygusu yoktu. vardı ama samanalevi gibi gelip gitti. yurda dönerken havaya girmeye çalışıp artist artist yürümeye odaklandığım anda neredeyse birine omuz atıyordum ama son anda kurtardım paçayı. bi anda herşey üstüme gelmeye başladı ama izin cermedim veremezdim çünkü güçlü olmak zorundaydım. bayram sonrasını bekliyorum telkinleri programa bağlamak için. bayramda eve gidip düzene sokmalıyım bu işleri. belkide bu yolda ayakta durmamı sağlayan en önemli şey ve artık onu kaybetmeyeceğim. bugüne kadar en ufak şeylerde kendime küstüm hayata küstüm iğrendim herkesten nefret ettim nefret ettirdim insanları kendimden. şimdi madem yeni hayata başlamaya kararlıyım ne eskiyi umursayacağım nede umutsuzluğu kafaya takacağım. Şunu biliyorum ki BENN ARTIIIK GÜÇÇLÜYÜÜÜÜÜÜÜÜMMMM! |