Elektra

valla ne yalan söyliyeyim gözüme güzel gözükse de evlilik bir iki dk daha düşününce kabusa dönüşüyor. 3 yaşımdayken anne ve babamın yaptıkları küçük bir çocuğun anlamaz diye düşünerek işledikleri hatalar daha bir bir beynime kazındı. görüntüler sesler.... ve boşandıktan sonra annemin babam için dedikleri beni erkeklerden soğutmaya yetti. şimdi hangi erkek, arkadaş sınırlarını geçip benle yakınlaşmak istese çok sert bir tepkiyle karşılaşıyor istemsiz. Bu yüzden arkadaş olma dışında konuşmak isteyen erkeklerle anlaşamıyor onladan nefret etmeye başlıyorum. Evlilik denilen olay benim için küçükken anlamlandırıldı ve hayat felsefemle gördüklerimle ve izlenimlerimle sona erdi. Sadece yakın kişilerin yaşadıkları mutluluğu paylaşabiliyorum ama açıkçası üzgünde değilim. Sadece ömrünü kariyer ve işiyle geçirecek bir insan da ömründe mutlu olabilir. İnşallah ki tek temennim bu....