[kacanadam]

merhabalar herkese,ismim mehmet ve aylardır siteye üye olmama rağmen hiç bir şey paylaşmadım devamlı yazılarınızı okuyup durdum,bunun için üzgünüm ve herkesden özür dilerim.
ben başımdan geçen bir deneyimimi anlatmak,sizlerle dertleşmek ve en azından benim durumumda olan kişiler varsa yardımcı olmak için bu yazıyı yazıyorum.yazacaklarım fazla büyük bir durum sayılmaya bilir ama insanların hayatlarındaki büyüklük,küçüklük kavramları kişiden kişiye değişir diye düşünüyorum.neyse sadete geleyim en iyisi.
2001 yılında sevdiğim bir kadın vardı,üniversiteyi kazandığım sene tanışmıştım onunla,çok güzel günlerimiz geçti dolu dolu bir beş ay yaşadık.dediğim gibi üniversiteyi kazanmıştım şehir dışında okuyordum ve bazen bir şeyleri kazanmak,bir şeyleride kaybettiriyor diye düşündüm,beş ay sonra ayrılma kararı aldık onunla ve bir daha hiç bir haber alamadım ondan.sonrasında altı sene boyunca hayatıma giren her kadında ondan bir şeyler arayıp durdum,başınıza gelmişmidir bilmem bazen rüyanızda ulaşamadığınız sevdiğiniz bir insanı görürsünüz ve ertesi sabah kalktığınızda muazzam derin boşlukla hayatınıza devam etmek durumunda kalırsınız,rüyalarımda gördüm,düşündüm ve bir gün onu bulacağımı hayal ettim,ettim etmesine ama hiç bir iz yoktu ona dair ama ısrarla yolda yürürken bile onun yanımda olduğunu ve onunla sohbet ettiğimi hayal ettim.zamanım böyle geçerken bir gün apansız bir zamanda aklıma bir fikir geldi,onun ismi ve soyismi ile ne kadar varyasyonlu mail adresi varsa hepsine mail attım ve bu fikir sayesinde ona tekrar ulaşmayı başardım.ulaştım ulaşmasına ama benden bayağı bir uzaktaydı ama ulaştığım için yılmadım hep hayalini kurdum onun ve hayatda bir şekilde karşılaştırdı bizi.tam ona hislerimi anlatacakken askerliğim çıktı,geldiğimdeyse onun işi derken son bir sene yanımdaydı,aynı hayalini kurduğum gibi sohbet ettik,dolaştık beraber zaman geçirdik.yaklaşık bir hafta önce duygularımı anlattım ama biraz geç kaldığımdan herhalde:)hayatında bir olduğunu söyledi,ne kadar ilk başlarda üzülsemde şu an gayet iyi durumdayım.nedenini sizlerle paylaşmak istedim,ben yanımda olmayan,hatta ülkemde olmayan bir insana ulaştım,onunla hayal ettiğim gibi sokaklarda yürüdüm,dolaştım,zaman geçirebildim,bundan iki sene önce imkansız olan bir şeyi hayat istediğim için,çaba gösterdiğim için hep karşıma çıkardı.hayatında başka bir insan olduğu içinde üzülmüyorum artık,bazen karşınızdakinin mutlu olduğunu bilmek bütün üzüntülerin önüne geçiyor,bir de şöyle düşünün mutsuz olsaydı daha mı üzüntülerim dinecekti.şimdi onsuz bir hayatı seçmek durumundayım ama yaşadıklarım beni hayata karşı umutlu olmaya itiyor.hayatta en önemli şey yürekten,çıkarsız bir şekilde istemek gerisi zaten kendiliğinden oluveriyor.umarım sizleri sıkmamışımdır ve umarım benim durumumda olan insanlara bir parça umutlu olmalarını sağlayabilmişimdir.sevgiler ve saygılarla...