[fgceker]

Aynaya her yıl biraz daha yaşlı bakıyorsun. Bir bakıyorsun birkaç kırışık artmış yüzünde, birkaç ak saç teli eklenmiş saçlarına. Adım adım sona giderken korkuyorsun. Ya boşuna yaşamış olursam diye… Bu yüzden hayatına bir sürü şey dolduruyorsun.
Yarın çok geç olacak, sen de biliyorsun. Yarın çok geç olacak, hep yarın dediğin hayallerinin gerçekleştiğini görebilmen için. Ve anlayacaksın, hep bir gün olacak dediklerinin aslında hiçbir zaman senin olmadığını. Yarın çok geç olacak biliyorsun, yüreğini açmak ve korkusuzca ben buyum diyebilmek için.
Yarın çok geç olacak hayat oyununda yüzünü örttüğün maskelerini çıkartman için. Hep seni başka biri olarak tanıyacaklar ve sen hep kendi kendine kızacaksın. Yarın inan bana çok geç olacak mutluluğun da hayatında beklediğin her şeyin de aslında senin içinde başladığını görmen için.
Gel güzel kız, yağız delikanlı, her kimsen gel. Bugün söz ver kendine ‘ben , ben olacağım’’ diye. Kır gururunu, utanmışlıklarını, zayıflıklarını. Sadece sen ol. Gülümse…Ne olursa olsun gülümse. İnan bana, kimse seni paran için, güzelliğin için, kıyafetin için daha çok sevmeyecek. Kazanacağın gerçek dostların sadece yüreğini açıp sevgini verdiklerin olacak.
Karşılıksız vermeyi öğrendiğinde bakacaksın ki mutlulukta sana karşılıksız geliyor. Nasıl yaparım bilmiyorum. Sana nasıl gösterebilirim ki… Yaşamlarımızı kendi ellerimizle inşa ettiğimiz duvarların içinde sıkışıp kalarak yok ettiğimizi. Çirkinleştiriyor, basitleştiriyoruz. Kendi kendimizi öldürüyoruz. Yarın çok geç olacak bunu anladığında. Biraz sonra satırlar bitecek ve sen yaşamına döneceksin. Bu birkaç satır için hiç değilse, bugün gerçekten ‘SEN’ ol. Belki de sen olmayı o kadar çok seveceksin ki…