bugünüm yine dalgalanmalarla geçti. . bunaldım aldım palto mu çıktım dışarı hızlı hızlı sannki atlılar kovalıyormuş gibi yürüdüm. . etrafa sinirle neffret le baktım. . iğrendim hepsinden. beyazıt meydanı na kadar yürüdüm. sonnra iğrendiğim insanların, neffret ettiklerimin yüzlerine baktım ve pişman oldum. . pişman oldum. . çünnkü suçluydum. . benn nefret edilmek istemiyorsam nefret etmemeliyim. benn yalnız olmak istemiyorsam yalnız bırakmamalıyım. ben muttlu olmak istiyorsam mutsuz etmemeliyim. eğer benn hak etmediğimi düşünüyorsam herkese hak ettiği gibi davranmalıyım. . günlüğümün ilk sayfasını açıp okudum ve şaşırdım. . bunları benn mi yazmışım yaa dedim. . biliriz hepimiz kendi yazdıklarımızı okuyunca inanamayacağımızı ama okuyun ca sanki bilmezmiş iz gibi şaşırırız. . neden bilmem, hem kendimde hem başkalarında rastladım ama bilmemek daha iyi bunun nedenini. bilince işin sırrı kaçıyor. her neyse, şaşırdım ve ben bu değilim dedim. benn bu değilimm. . evet, ben bu değilim. . şimmdi gidiyorum ve yukarıdan olumlamaları yazdırtıyorum bu gece onları yapmaya başlıyorum. . veee iyi bir haber daha: artık hissedebiliyorum başkalarını değiştirebileceğimi içimde. . sanırım bu kendimi değiştirebildiğimin işareti. nasılsa kendini değiştirmeyen başkalarını değiştiremez değillmi. . sizleri seviyorum, yaşamayı seviyorum, Rabb'imi seviyorum, hayatı seviyorum, kaldırım taşlarını seviyorum, dürekli kopan internet bağlantısını seviyorum, iki parmakla yazı yazmayı seviyorum, geleceğimi hayal etmeyi seviyorum ders çalışmayı seviyorum. çiçekleri seviyorumm. . bu arada yurdun bahçesinde gül yetiştirmeye karar verdimm
onu da seveceğimm
seviyorummda
sizzleri de seviyorumm. . hepp umut la kalınn. . Kendinize ippp iyi bakınn
