[sanrıca]

Geçen gece Okan bayülgen'i izliyordum..çocuk programlarından bahsediyordu..teletubby diye çocuk programı,kuklamsı şeylerden bahsetti..ayy üşenmedim sabahın köründe kalktım nedir bunlar diye izledim..)İlk intibaları berbat ben de..sağa sola giden..manasız hareketlerde bulunan ve çocuklara ne yaptığını bile anlayamadığım kominik,hatta ürkünçç( bu ürkünç lafı arkadaşıma ait) yaratıklar..Ayy birden bu vatanın selameti ve çocukların geleceğinden kaygılanmaya başladım) Ne de olsa o ürkünç yaratıklarlan büyüyorlar..Bu yaratıklar çocukları oyalamaklan beraber bence salaklaştırıyorda) Etrafımda ki çocuklara acayip bakmaya başladım..minik teletubuyler dolaşıyor etrafımda..ne ürkünç!
Birden bizim çocukluğumuzu düşündüm) Bizim o ürkünç yaratıklarımız yoktu..çok matah çocukluk yaşamadık belki..okumayı "cin ali" serisinden öğrendik..sayı saymayı plastik fasulyelerden..Ama bi değişiktik ya..bizim cin alimizin bir tavrı vardı aabi)Ne bilim papyon takan kediler..size çay veren börtü böcek vardı..Her yerde bi edep , bi nezaket vardı..Uçan kazımız vardı..uçması yetmiyordu bize..bi de sırtında çocuk taşırdı..ayy hepimiz o çocuğun ( nilsen) yerinde olmak isterdik..Voltranımız vardı..( ya da boltran)..Tüm çocuklar o rengarenk uçaklardan olup en başı oluşturmak isterdi..he-man vardı ve hepimiz bağırırdık..güçç ben dee artıkkk..Şirinlerimiz vardı..basbayağı komünisttiler, biz de öyleydik)Red-kİt ağzında sigarası ( sonra o çöp oldu)..vahşi batıda dolaşırdı..Ahh bunların yanında kız çocukları için özell içime işleyen "clementin adında bir çizgi film vardı..Adile teyzemiz vardı..herkesin ismini söylerdi de..bana gelmezdi sıra hep ağlardım..Sonraa SUSAM SOKAĞI vardı..kurabiye canavarı gibi kurabiye yemeyi denemiştik kardeşimle..annem bi güzel sopalamıştı bizi)
el işi yapan bir teyze vardı..Alllınn bu da yapılmışı derdi..kanka diye bir söz yoktu tabiki..Ve "lakap" vardı o dönemde..Uzun yıllar geçti üstünden elbette..ne oldular bilmem..kurabiye canavarımız şişmanladı mı..Minik kuşumuz yaşlandı mı..o da aşık olup bizim kadar eskidi mi..Ama onlara çok şey borçluyuz biz..Biizm hayallerimiz vardı..ve biz onlar sayesinde hala mucizelere inanıyoruz..Tinkerbell Peter pandan ziyade bizim perimizdi)
Edi-Büdü olmayı.can dost olmayı..dostlara güzel enerji yollamayı biz onlara borçluyuz..çiçekleri sevmeyi biz çiçek kız candy 'e borçluyuz..
Heidimiz vardı bizim..Polyanamız..Heidi ve Polyanna bizi hayata karşı hazırlayan arkadaşlarımızdı..masallarımızdı.. Ne zaman unuttuk biz masallara inanmayı..Hayallerimiz mi küçüldü?
haydi bakalım toparlanın..siz de hatırlayın o güzel günleri)
birden her şey güzelleşecek..bunu biliyorum
mucizelere inanın..
( Bu arada unuttuğum kahramanlarımız varsa yazın lütfen..Hatırlayalım..Perihan ablamız vardı değil mii herkesin yardımına koşan)