Evlenme teklifi edilecek erkek olsa olsa öteki taraftadır bence
çünkü dünyada evlenme teklifi edebileceğim bir erkeğe rastlamadım rastalayacağımı da pek düşünmüyorum. evlilik için güven şart. bi kere ben erkeklere güvenemiyorum. güven vermiyorlar ki
yoksa evlenme teklifi etmeye ne var yeter ki böyle bir erkek var olsun... hayatımda ilk defa biriyle çıkmıştım sosyal fobili olduğundan çıkma teklifini ben ettim. tabi yüz yüze değil
onunla evlenebilirdim bile o kadar çok seviyordum fakat bir şeyi unutmuştum. ailemin ve çevremdekilerin istemeyeceği bir durum içindeydi ve bende küçüklüğümden beri bu istenilmeyen durumların olmaması yönünde yetiştirilmiştim. ayrıca güven vermeyen durumlar gördüm ve ben güvensizliği asla affetmem! ama aşkın gözü kördür demişler bir zaman sonra bir arkadaşım beni uyandırdı ve gerçekleri görmemi sağladı. onunla tamamiyle her yönden farklıydık ve ailemde istemiycekti. bu yüzden ayrıldık ve ben çok acı çektim.çünkü ilk defa sevmiştim. bazen düşününce de içimin acıdığını fark ediyorum ama elden birşey gelmez. zaten ilk konuştuğumuzda da feministliğimden nasibini almıştı. bir canavar gibi davranmıştım çocuğa. keşke bundan vazgeçmeyip devam etseymişim böylece onu sevmezdim. eeh ne diyim herşeyin hayırlısı. nerden nereye geldim :) ama içimi dökünce de rahatlamadım değil yani :)) bu konuyu açanlara yürekten teşekkürlerrr
