Ynt: bigcinin günlügü :p benimde olsun abla doktora gittim bu ilk yedigim halttan sonra 1.5 ay yattım orda refekatcı serbesti sabah aksam istedigin saatte ziyaret serbestti sadece psikiyatri bölümüne ziyatretci saati yokdu bize ank oyle diger yerler nasıl bilmiyorm ama verdikleri ilaçlar kafamı bozdu hele
o remeronn o remeron yokmu bilirsin :s ya resmen manyagı oldum bırakdım simdi doktyorlar durmadan arıyo beni bi doktorum var ama ben gitmek istemiyom orada psikolojimi etkiledi bak ben o kızı unuttum hayatımdan sildim cankam bilir onla sesli konusuyoruz hergün msn de arkadas ortamında coklu bi ortamda normal bi insan gibiyim amaaa tek basına geldigim zaman aklıma hatıralar geliyo aglıyorum abuk sabuk seyler yapıyorum ellerim titriyo felan filan diyorumya reel hayatta fazla dostum yok diye işte iş arkadasları dısında bi pazar günü toplandıgımız o yarıs alanı o kadarr :p diyorumya kendimede tipsizim diye ben galiba güvenimi kaybetmişim ama er yada geç atlatcam
baksana bu kdar insan iyi olmamı istiyo hele cantanem hertanem canım cankamm onu nasıl üzerim ben asıl onu o beni böyle üzgün gördükce oda üzülüyo benim onu üzmeye hakkım yok ailemi üzmeye hakkım yok ya iyileşicem ya iyileşicem ilerde evlendigim zaman bu günlerri basit bi saka yada basit bi rruya gibi hatırlıycam galiba :p
__________________ hayatta asla pisman olmadım asla bir olay karsısında gözlerimi kırpmadım ÇÜNKÜ ben hep yalnız kazandım...!! |