spestnaz

dün noter ile kavga ettim. bana 9 milyarlık senet imzalatacaktı. sadece katkı kredisi istiyorum , dedim; birden bağırmaya başladı 'ben nereden bileyim, imzala işte onu' dedi. normalde imzalar ve paşa paşa 9 milyarlık bir borç edinir, üstüne üstlük yaklaşık 40 ytl de sayın 5. notere bağışlardım; ama şöyle bir durdum, kalemi elimden bıraktım ve kapıya doğru yürüdüm, çıkmadan önce aynen şunları dedim: Siz burada görevlisiniz, ben ise öğrenciyim! Bana bağırmaya hakkınız yok'. sonra çıktım dışarı vee tıpış tıpış yurda döndüm. açıkçası şaşırmadım bunu yaptığıma ama utandım. avuç içlerim terledi. ama mutluyum çok şükür. . bir yerde yaşıyorum ben de, diyebiliyorum artık. . babamla tartışmamaya çalışıyorum ve başarıyorum, annemle konuşurken veda kısmı normal konuşmadan daha uzun süren telefon görüşmesinin tadını çıkarıyorum, anı yaşamaya çalışıyorum ama sanırım yolun başında olduğum için fazla yaşayamıyorum, umutsuzluğu, mutsuzluğu ve akla gelebilecek ne kadar kötü şey varsa silip atıyorum hayatımdan. deriiiinn deriinn nefesler alıyorum diyaframa. . 2 parmakla çoookk hızlı yazıyorum klavyede. . yurttaki tüm bilgisayarlarda 'enes' diye bir dosya var ve onlarda kişisel gelisimle ilgili yazıları depoluyorum. mutluyum ve huzurluyum Rabb'ime şükür ki sizin gibi insanların arasındayım. . yaşıyoruz, bay günlükk. . yaşıyoruz. .