[zynp0]

Dün ve bu sabah ruh gibiydim, beklediklerim gerçekleşmedi. Anladım ki çekim yasasını yanlış uyguluyormuşum. İste ve bırak! Aslında ne kadar kolay, ama öyle kontrolcü olmuşum ki nasıl'ını yine en ince ayrıntısına kadar ben ayarlamışım,planlamışım. Öyle olunca da umduğum olmadı işte. 2 gündür yıkık vaziyetteydim. Bazı insanlar nasıl bu kadar soğuk olabiliyorlar? Nasıl tenezzül bile edemiyorlar en küçük şeyleri yapmak için?Bütün bunlardan burada öğrendiklerim ve umudum ile sıyrılıyorum. Hayatımın geri kalanında aynı olaylarla karşılaşmamak için farklı tepkiler veriyorum.İçimdeki karamsar ses daha önce buna benzer yaşadığın şeyler olduğunda ne yaptıysan, onları tekrar yap, aynı tepkileri ver diyor ama biliyorum ki onlar beni sadece daha da mutsuzluğa sürükleyecek. Her şeyin bir nedeni vardır diyorum, beni canlandıracak müzikler dinliyorum ve bekliyorum. Zaten aşamadığım sınırlarım içinde şimdi yapabileceğim tek şey bu.