[imported_Angel]

merhaba günlük

bu soğuk kış gününde rahat rahat ve sıcacık oturduğum için Allah'ıma şükürler olsun...gerçekten pencereden dışarı bakıyorum da..bu şartlar altında bu kadar rahat bir gün geçirdiğim için şükran duyamadan edemedim...
ve tabi bu rahatlığın şükrünü bir şekilde yerine getirmeliydim....hemen aklıma haiti depreminden sonra evsiz kalan insanlar geldi ve onlara tekrar üzüldüm ben burada sıcacık evimde otururken ve belki de ufacık şeyleri kendime dert edinebilecek kadar rahat durumdayken onların yaşayabileceği zorluklar aklıma geldi...ve hemen cep telefonuma ve internetteki yardım sayfalarına sarıldım ve SMS ve tıklama yoluyla bağış kampanyalarına katıldım ve içim çok rahat etti daha da güzeli eskiden kendi dertlerimle haddinden fazla meşgul olduğum için diğer insanlara yardım etmek pek aklıma gelmiyordu...yapsam da bir görev gibi bir zorunluluk gibi yapıyordum...ama itiraf ediyorum bugün ilk defa içimden gelerek ve onların durumunu anlayarak..yani gerçek sevgiyle yaptım bunu daha önce de yapmıştım ancak bugünkü duyduğum rahatlığı duyamamıştım... böyle oluşunu da artık zihnimin gereksiz fazlalıklardan arınmasına bağlıyorum ve bundan duyduğum mutluluğu bir şekilde diğerleriyle de paylaşmak istiyorum sanırım :)kendi dertlerim çözüldükçe etraftaki insanların sorunlarına karşı daha duyarlı olmaya başladım