arkadaşlar böyle bir bölüm yoktu mecburen buraya yazdım.
ben insanlarla yüksek sesli dialoğa girmekten çok korkuyorum özellikle eşim ve ailem(anne,baba,ağabey)buna dahil.ödüm patlıyor tartışma çıkacak diye.içimde hep bana bağıracaklar,ortam gerilecek,sonra ben bir kaç gün bunu kafaya takacağım,mutsuz olacağım gibi senaryolar oluşuyor rahat olamıyorum.acı çekme korkum çok var aslında.cesaretim az.
eşimden acayip korkuyorum mesela sussa bile korkuyorum.bazen bana aşırı bir güven geliyor o zaman çok iyi hisediyorum kendimi ama çabuk geçiyor.kendimi çok kıstırılmış hissediyorum aynı bir çocuk gibi bana kızmasınlar diye uğraşıyorum,iyi çocuk olma eğilimi gösteriyorum.kendine güven telkinini dinliyorum bunun dışında yüksek ses ve tartışma fobime ne yapabilirim.küslük beni çok huzursuz ediyor.yani her şey çiçek böcek olmalı hayatımda ama hayat öyle değil,nasıl kurtulurum bu cesaretsizlikten ve pısırıklıktan
