[fatamorgana]

Sevgili günlüğüm;
Kısa bir dinlenme ve kendini dinleme dönemi geçirmiştim. Bu kısacık sürede çok yol katettiğimi farkettim. Artık kendimi nötr hissediyorum. Yani bu eskiye oranla çok daha iyi bir duygu. Kendi kendimi tanıma ve telkin yolculuğuna çıkmasaydım, şimdi sırf bu duyguyu hissetmek için ilaçlar kullanıyor olacaktım. Mutluyum ki, ilaça ihtiyacım yok. Artık olaylara biraz daha boşvermiş bakıyorum. Tabiki takıldığım şeylr olmuyor değil. Ama onca güzel değişimden sonra o kadarı da olsun artık değil mi.
Mutluyum ki düşüncelerimi kontrol altına almayı başarıyorum.Bu aslında gayet kolaymış.
Dinlediğim müziklerin beni olumsuz etkilediğini farkettim. Artık elimden geldiğince canlı, heyecan verici müzikler dinliyorum. Her geçen gün daha iyi oluyorum.
Bugünlerde zorlandığım bir konu var, affetmek..
Son günlerde kimi affetsiysem, o kişilerden karşılığını gördüm.Ama bi kaç kişi var ki beni zorluyor. Onlarla ilgili iyi şeyler düşünmeye çalışıyorum. Onları anlamak, onların iyi yönlerini görebilmek istiyorum.Fakat onların kötü niyetli davranışları durmak bilmiyor(bana karşı değil başkalarına karşı) Bir de sanırım onları yaptıkları onca şeye rağmen affetmek egoma, mantığıma ters geliyor. Nedense onları affedersem kendimi aşağılaşmış olucam, kendimi ezdirmiş olucam gibi geliyor...

Bu arada çekim yasasıyla ilgili ilk kez birşey denedim ve oldu. Çok heyecan vericiydi
Devamı ve daha güzelleri de gelmek üzere, eminim.
Bu arada az önce topluluk karşısında konuşma telkininin metnini okudum. Normalde böyle bir sorunum yok ama iyi ki okumuşum. İnanılmaz güzel bir içeriği var. Dinlemeye karar verdim.
Son günlerde olumlama, telkinler vb. konularla ilgili bilgi edinmeye epey zaman harcadım. Bugünden itibaren uygulama zamanı..
Sanırım yarından itibaren kendimle ilgili değişiklikleri daha net görebilcem. Buraya da mutlaka yazacağım..