Alıntı:
ncksz18 Nickli Üyeden Alıntı
 birşey soruyummu 
sosyal fobikler dıştan da sessiz kendi halinde gibi gözükürler değilmi???
ben öyleyim de 
her ne kadar mutlu ve konuşuyo olsamda nedense herkes bi kendi halinde damgası vururlar bana  tüm moral altüst olur asıl sonra sessiz olup kendi halime çekilesim gelir  |
hakikaten öyle gerçekten ya....ben de toplum içinde esas olduğum kişiliğin tam aksine sessizliğim eksikliğim belli olmasın diye normalin üstünde çaba gösterir ve mutlu ve neşeli bir ses tonunda konuşmaya çalışır eğlenceli ve renkli görünmeye çalışırım...ancak gel gör ki o kadar gösterdiğim çaba..bu "sessiz ve kendi halinde" imajını yıkmadığını anlayınca ben yıkılıyorum...
çok sinir bozucu gerçekten...
ben herhangi bir işte çalışmayan ve evde oturan bir ev kızıyım...ama bu demek değil ki hiç arkadaşım yok veya hiç dışarı çıkmıyorum çok pasifim dünyayla ilgisizim ve birşeye aklım ermiyo demek olmamalı...
ben insanlara hayatımdaki farklı şeyleri anlattıkça ve böyle mutlu olduğumu ve bunun tercih meselesi olduğunu ıspatlamaya çalışsam da..ağzımla kuş bile tutsam yukarıda bahsettiğim damgaları yiyorum...ve bi de bana kalkıp çık dolaş arkadaş edin diye akıl veremye kalkıyorlar...zaten ben dışarı çıkıp dolaşıyorum ki...mağazalarda dolaşıp alışverişimi kendim yapıyorum ki..alışveriş merkezinden daha kalabalık daha sosyal bir yer varmıdır ki ?
100 çeşit insan var içinde öyle değil mi? yok ya bundan sonra iyi yanlarımı ortaya çıkarmaya çalışmıycam insanlar anlamıyo çünkü...
evde oturuyorsun ya sonuçta...o yüzden herşey sıfırlanıyor...her yönden eksiğim sanki...onlara göre tabi...artık ıspat etmek zorundada değilim...lanet olsun....kendi hayatları ço krenkli sanki..işten eve evden işe gidiyorllar..haftasonu da en fazla 1-2 yere gidebiliyorlar kısıtlı zamandan..ne yani..arkadaşı olan ve işte çalışanların hayatı çok mu renkliymiş ki beni eleştiriyorlar...atla deve mi sanıyolar kendilerini. ?