[phantomm]

Merhaba günlükçüm,
Vergi memurum geldi.(bknz. redflowers'ın günlüğü)
Özellikle şu son iki gündür.

Düşüncelerim çok karışık.Bi saniye önce çocukluğuma gitmişken bi saniye sonra 2020de neler yapıyor olacağımı düşünüyorum.Bu arada geçip giden diğer 1256 düşünceyi yakalamam mümkün olmuyor.

Anasınıfındayken annemin beslenme çantasına koyduğu şeyleri geri getirip önlüğümü çıkarmadan hemen önce yerdim.Ve bunu yeni hatırlıyorum.

Rüyalarımla sıkı fıkı olduk iyiden iyiye.Hangi olayı hangi düşünceyle yaptığımı keşfediyorum.Görmezden geldiğim,üstünü örtmeye çalıştığım şeyler apak oluyor.Kendinle yüzleşmek güzel.Nedense hiç tepki vermiyorum ama.Ne suçlulukne suçlama,ne üzüntü,ne sevinç.Hıı öyleydim işte,öyle oldu evet.Bitti.


Yüzümde de durum aynı.Gülmekle somurtmak arasında gidip gelirken hiç birisini yapmamaya karar veriyorum.Bir duvar misali,konuşasım da yok.


Kardeşim bu halimin hiç çekilmediğini söyledi.Alıştı tabi sürekli gülüp konuşan çatlak halime.


Dün gece kendimi ağlamaya zorladım.Bari arınayım ayol.Üzüntü getirmeye çalışıyorum aklıma.Hadi phantomm bari ağlayarak arın yavrum.Yok o da yok.Zar zor iki damla yaş.Katıla katıla ağlamalarımı özledim.Şimdi ağlarken "Ne var ki ağlayacak?" sorusunun "ağırlığını" taşıyorum.


"O" da geliyo aklıma.İlk önce korktum tabi.Yahu bu ölmemişmiydi,hani balık olup küçülüp küçülüp ölmüştü.Ölmesine izin vermek istememiştim ama o tanımadığım adam onu susuz bırakmıştı hani..Ve ben rahatlamıştım,üzerimden bir yük kalkmıştı..Noldu şimdi neden hortladı ki?
Hortladığı filan yok,sadece o da sayımdan geçiyor.Neler kalmış?Aaa hepsini mi bırakmışım geride?Nasıl olur?Nasıl izin vermişim?Neden tutmamışım sıkıca?


Çünkü ben çok değerliyim,değerimi kabul ettim ve kendimi her daim onaylıyorum vergi memuru.


Sadece kendime soruyorum.Evet bu kez neleri yenmem gerekiyor?
Döngülerimi farkediyorum.Yıllardır yaşadığım şeyleri yeni farkediyorum.İlginç.
Her halime saygı duyabiliyorum.Şükürler olsun.
KEndime zaman veriyorum.Hadi bakalım..