[yaseminist]

Başarı Çabaların Birikimidir



Delikanlı, bir akşamüstü futbol antrenmanından yorgun argın eve geldi. Babasına takımın koçunu şikayet etmeye başladı. Sezon boyunca hiçbir maçı kaybetmemişlerdi. Başarılı olduklarını kanıtlamışlardı. Hala her akşamüstü antrenman yapmaya ne gerek vardı?
Marangoz baba oğlunu evlerinin yakınındaki dükkanına götürdü. Uzun bir tahtayı masanın üzerine yerleştirdi. Cebinden bir çakı çıkararak oğluna uzattı. Çakıyla tahtanın üzerinde enlemesine bir çizik atmasını söyledi. Daha sonra çakıyı ve tahtayı bir dolaba kaldırdı.
Oğluna her akşam antrenman dönüşünde dükkana gelip çiziğin üzerinden yine çakıyla bir kez daha geçmesini söyledi.
Günler geçtikçe çizik derinleşiyordu. Ve bir gün hafifçe atılan çizik tahtayı ikiye ayırmaya yetti. Baba “Bu kadar az bir çabayla tahtayı ikiye ayırabileceğine inanamazdın, değil mi?” diye sordu.
“Yaşamda başarı ne kadar çok çalıştığına değil, düzenli gösterdiğin çabaların birikimine bağlıdır” dedi.
Bir spor salonuna üye oluruz. Üç gün düzenli gider, dördüncü gün bırakırız. Elimize bir kitap alırız. Dört gün düzenli okur beşinci gün bırakırız. Siz bugünlerde neyi düzenli yapmaya karar verdiniz ve bir süre sonra sıkıldınız?
Düzenli gösterilen çaba başarının en önemli anahtarıdır. Çoğu zaman hedefimize ulaşamayız, çünkü düzenli çaba göstermez ve sabredemeyiz.
Kaplumbağa ile tavşanın yarışını hepimiz biliriz. Tavşan hızlı koşma yeteneğine fazla güvendiği için yeterince çaba göstermedi ve yarışı kaybetti. Kaplumbağa ise hedefe doğru her gün adım adım ilerledi. Koşma yeteneği kaplumbağa kadar sınırlı olan nice insana başarılı olduğu için kızarız. Kendi başarısızlığımıza da onların başarısına da öfke duyarız. Çünkü kıyaslamayı salt yeteneklerimiz ölçüsünde yaparız. Sürekli ve düzenli çaba gösterip göstermediğimizi sorgulamayız bile.
“Başarının sırrı” denilen şey aslında pek de sır değil, insanın içinde hazır bekleyen potansiyel.
Potansiyeli harekete geçirmenin yolu ise sürekli ve düzenli çalışmaktan geçiyor.

--ALINTI--