[comte]

Merhaba ezgicim...

Son zamanlarda biraz uzaklaşmıştın siteden...

Tekrar gelmene sevindim...

Hayat böyle işte...

İnişleriyle, çıkışlarıyla tecrübeler edinerek olgunlaşıyoruz...

Zararın neresinden dönsek kardır...

En azından bundan sonraki hayatımızı daha güzel yaşayabilmek adına, birçok deneyim kazanıyor ve bunların ışığında mutluluğa giden yolun birer yolcusu oluyoruz...

Hani ünlü bir söz vardır...

Başaramayacağım dersen, evet haklısın başaramazsın...

Bunun aksi de geçerli elbette...

Okuduğun bölüm ve hayat mücadelen hiç de kolay değil okuduğum kadarıyla...

Ama bunları aşarak, kendine ve bizlere ne kadar güçlü olduğunu göstermiş oldun...

İçindeki uzaylılık duygusuna kapılman da normal...

Bazen kendi ayarımızda insanlarla karşılamadığımız için, yalnızlık ve yabancılık duygusuna kapılıyoruz...

Bu kültür ve zekayla alakalı bir durum bana göre...

Kimseyi küçümsemek adına değil elbet...

Ama herkesin tarzı ve kültürü, ilgi alanları ve zekası farklı farklı...

Kendi zekan ve anlayışındaki kişilerle karşılaşmamış ya da çok az karşılaşmış olabilirsin...

Çünkü sen zekisin arkadaşım, öyle herkes kesmez seni... super

Bunu yazılarından anlıyorum...

Hz Mevlâna da, Allah'tan bir dost istemiş, sıkılmış bunalmış...

O hoş görülü insan, herkesi yürekten seven, geniş ruhku insan bile sıkılmış ve dost arayışına girmiş...

Kendini anlayacak, muhabbet eri birini istemiş...

Ve karşısına Şems çıkmış...

Şems ile buluşan Mevlana, artık vartini Şems’in sohbetine hasretmiş, Şems’in nurlarına gömülüp gitmiş, bambaşka bir aleme girmiş. Şems’in cazibesinde yana yana dönüyor, ilahi aşkla kendinden geçercesine Sema eder olmuş...

İnşallah sen de bu örnekteki arkadaşlıklar, dostluklar gibi dostluklar kuracağın insanlarla karşılaşırsın...

Yılmak yok..Yola devamm...Bizler de buradayız ve senin yanındayız ezgicim...

Sağlıcakla...