Alıntı:
hayallerimgerçekleşiyor Nickli Üyeden Alıntı
 Hep babandan bahsetmenden dolayı annenin yaşamadığını farketmiştim soracaktım ama çekindim. Bende babamı kaybettim, ama bir kadının tek başına yaşamasıyla bir erkeğinki sanırım aynı olmuyor. Malesef sen anne görevini üstlenmişsin. Bu sorumluluk senin değil. Senin kendi hayatın var babanın kendi hayatı var. Kardeşinde var sanırım. Umarım senden küçük değildir çünkü birde onun sorumluluğunu alırsan ben sana söyleyim bu hep böyle devam eder gibime geliyor. Ben bunları neden söylüyorum, çünkü bunları gittiğim yaşam okulu seminerinden ve Şanalın kitaplarından programlarından öğrendim. Telefon edenlerde senin gibi durumu olanlar vardı ve oda böyle yorum yapıyordu bende sana aklımda kalanlara dayanarak birşeyler söylüyorum ama tabiki hayat senin. Objektif olarak uzaktan bakınca geleceğinden haklı olarak endişe duyuyor olabilirsin. Baban sorumlulukları senin üstüne yıkmış bu hiç iyi değil. Sen biran önce mezun ol. İş bul hatta şimdi öğrenciyken iş bul. Kendini kurtar ve evizede haftada bir gün temizliğe ve ütüye gelecek birini ayarla. Bunları çekim yasasıyla kesin yaparsın,otur karar ver ve bu genç yaşında kendi hayatını çöpe atma. İlerde herkesin bir ailesi var ben evlenip yuva kurmadım bu evde babamla yaşıyorum diye mutsuz olursun. Bizim çevremizde annemin kuzeni 43 yaşında gencecik bayan hayatını babasına adadı, şimdi çok pişman. O senin baban tabiki her zaman yanında olacaksın ama kendinide düşünmelisin bu bencillik değil, sadece üstünde olmaması gereken bir yük var onu üstünden atmalısın, yoksa bu kuantuma göre belin bükülür sırtında yükler artar, yada ilgiyi sen verdiğin için ve alamadığın için açığı kapatmak için ağız yoluyla gidermeye çalışırsın yani bolca yersin! Başlangıçta birazcık bencül düşün çünkü yeterince bu zamana kadar aşırı düşünceli olmuşsun ama çevrene, kendini unutmuş görünüyorsun. Gerçi bu sitenin sana baya faydası olmuş gibi, birşeylerin farkındasın aslında, ama farkında olman gereken daha önemli olan birşey senin bir an önce kendi ayaklarının üzerinde durup işinin olması ve o evden dışarı çıkman gerek. Evi temizleyecek bir bayanada yardımcı olmuş olursun hem onada ekmek kapısı olursun. Bilmiyorum bu bilgileri söylemeye hakkım yok belki ama ben senin mutluluğu hakettiğini düşünüyorum ve bu yüzdende bunları söyledim. Sende bana uzaktan gördüklerini söylersen sevinirim. Sevgiler |
yorumların için teşekkür ederim canım :) öncelikle başın sağolsun..
evet canım kardeşim var ama benden büyük ve evli...yani aynı evde yaşamıyoruz...anlayacağın evde bi babam bi de ben varım..ablamların evi de bizden uzakta ve çalışıyor kendisi...
aslında evi bakmak evi güzelleştirmeye geliştirmeye çalışmaktan zevk duyuyorum bana eğlence oluyor ancak bu değişiklikleri babamın sınırları çerçevesinde yapabilmek ve aynı zamanda yaptıklarımın ve sorumlusu (ve bazen aksilik çıkarsa da suçlanacak ilk kişi) olmak durumu çok yorduğu için herşeyi detaylı düşünmek yoruyor...çünkü babam en ufak aksilikte beni suçlayan birisi...kendisi emekli ve elinden hiçbir iş gelmiyor..sadece alışverişlerde bana yardımı oluyor...
daha önce zaten bir işte çalışıyordum ama kişisel problemlerim ve kendime güvensizliğim yüzünden çok kötü bir iş tecrübesiydi...açıkcası evde oturmayı yeğliyorum şimdilik...zaten işe girmemi babam da istemiyor..bazen rüyamda bile kendimi işyerinde çalışırken gördüğümde baya kabus görmüş gibi kendimi kötü hissediyorum...annem yaşarken çalışıyordum ama evde babam tek kalınca işten ayrılmak zorunda kaldım..çünkü akşam eve yorgun gelip onunla ilgilenemiyecek durumda olmamdan hoşnut değildi...ve kendisi evdeyken benim iş bahanesiyle dışarılarda gezip eğlendiğimi bile kafasında kuruyordu...kendisi özel sektörde çalışmama şiddetle karşı çıkıyor...ben de devlet memuru olmak istemiyorum...böylece evi işyerim gibi görmeye başladım...evde birşeyler üretip birilerine el emeklerimi satayım dedim onu da istemedi...
ders çalışıp mezun olmak için de kafanın boş olması lazım canım..evde yüzlerce sorun ve detayla uğraşırken ders çalışamıyorum ki mezun olsam...o iş biraz şans eseri...neyseki sınavlar test olarak yapılıyor bazen şans eseri geçtiğim dersler oluyor Allahtan...temizlik için eve kadın getirtsem bu devirde kimseye güvenip de evimi emanet edemem gözüm arkada kalır..hem babam da böyle birşeyi istemiyor...
kişisel eksiklilerimi tamamladığımı düşünmeden evlilik yapma veya işe girmeyi düşünmüyorum canım...şu an evimin standartlarını yükseltme çabası içindeyim...babamın evdeki bazı kalıplarını kırmaya çalışıyorum...mesela eski aşyaları atamama bağlı kalma gibi....bu biraz çözüldü...bazı çalışmalarım sayesinde koşu bandı ve yeni fırın gibi yenilikler yapıldı evde...kendisi böyle malların satış ve montaj garanti gibi prosedür aşamalarından bile bihaber...ben böyle bi adamı evde tek başına nasıl bırakayım ? ben işte çalışırken veya evliyken ne gibi hatalara düştüğünü nasıl görüp de düzelteyim...resmen çocuk gibi yani....bütün gün balkonda oturur çayını sigarasını içer bilmecesini çözer...ve aklına geldikçe bana görevler yağdırır..hatırlatma notları söyler falan...2-3 gün ablamlara yatılıya kalmaya gittiğimde bile çırpılıyor çok kötü oluyor...sesi bile değişiyor..yatılıdan döndüğümde beni elinde yanında tutabilmek için bana normalinde almadığı hediyeler alıyor döndüğümde de...yani durum biraz arapsaçı....babam eskiden aşırı otoriterr kısıtlayıcı ve baskıcı birisiydi..şimdi ise süt dökmüş kedi gibi...emekli olunca çok değişti...eskiden ondan Allahtan korktuğum gibi korkardım..ama şimdi aciz bir çocuktan farkı yok....dışarıdaki hayatın da öyle hayal ettiğim gibi olmadığını bildiğim için işte çalışmak çevre edinmek falan da şu an için çok cazip gelmiyor....ben değişimi içten dışa yapmaya çalışıyorum...iç durumları düzeltmeden çevreye açılıp işe girip yuva kurma gibi şeyleri asla yapamam...beni yine kötü bir iş tecrübesi....kötü bir evlilik bekler...