[hayallerimgerçekleşiyor]

Merhaba arkadaşlar. Bugün sabah güzel güneşli bir gündü Ankara'da ve halada öyle. Neşeyle kalktım aşkımı aradım, geceden anlaşmıştık bugün birlikte kahvaltı edecektik. Sabah 9da aradım kalkması için sonra ben banyo yaptım hazırım gel dediğimde 10du saat. Ohohooo beyfendi hala kalkmamış birde gece ava yapıyordu sabahın 3buçuğunda arayıp sabah kahvaltı yapalım 10da diyen o yataktan kalkmayan o. >Ben onun kalkamayacağını bildiğim için suçu kendime atıp ben 11buçuğa anca hazırlanırım demiştim, oda bozulup ya 10da hazır olursun yada deyip birsürü şey sıralamıştı ve telefonu suratıma kapatmıştı. Sanki sinirlerim alınmış gibiyim ben bu telkinlerden sonra eskisi kadar çabuk sinirlenmiyorum hiçbirşey hissetmedim bozulmadımda sabah görüşürüz deyip tekrar aradım ve kapadım telefonu. Sabah 9da kendiliğimden güneşin mis gibi enerjisiyle kalktım onu aradım. Nese ben banyodan sonra biraz dizi filan izleyim dedim, kahvaltı masasında annemin yanında otururken melekler korusun dizisini bilgisayardan izliyordum ama karnım nasıl aç. Açlığada dayanamam beklemeyi ve bekletmeyi sevmem. Kırmızı ya rengim hemen birşey olsun ve bitsin başka şeye geçelim isterim. Bekle bekle arayan yok bir daha aradım 11di hala uyuyor tamam hemen kalkıp hazırlanıyorum dedi. Ben yuh daha kalkamadın mı dedim. Oda bana bir daha yuh deme dedi sinirlendi. Ya tamam kaba kaçtı biraz ama insan samimi olduğu kişiyle böyle konuşabiliyorki bir ben arada konuşunca böyle garip oluyor tabi. Saatler 11buçuğu gösterdi ve telefon çaldı. Sen yiyebilirsin deyip kapattı suratıma. Ne olduğumu şaşırdım ve kriz geçirdim resmen sinirlerim bozuldu. Telkinde bir yere kadar insan bir noktada patlıyor demekki ama bu suçluluk telkinini de bu ara eklediğim için olmuş olabilir çünkü pamuk helva gibiydim ben aylardır. Tekrar aradım ne demek istiyorsun saatlerdir aç seni bekliyorum geceden sözleşmiştik bir de bana kalkarım ben diye hava yapmıştın dedim. Bu bana bunu yapışı kaçıncı hatırlamıyorum kahvaltı diye önceden söylüyor ertesi sabah ben hazırım o uyanamıyor ben beyfendinin keyfini bekliyorum ve biz öğlen 12de 1de kahvaltı yapıyoruz. İnsanda bir yere kadar evet der.Bağırdım çağırdım yeter artık bitti dedim kapattım telefonu tamamen bir de bir güzel hıçkırarak ağlayarak telefonu duvara fırlattım. sırf bu fırlatmalar yüzünden nokianın en ucuz modelini almıştım çünkü sonra pahalı telefonlar 2 dakikada sayemde harabe oluyor sigortada ödemiyor tabi...Sinir krizimden sonra kendime gelip anne ben simitçiye gidiyorum kahvaltı yapıcam dedim. Bir kere dışarı çıkarsam belki açılırım diye düşündüm. Annem bende geliyorum dedi tamam dedim Ben kahvaltı yaparken o öğlen yemeğini yedi. Saat 1 buçuk gibide onu alışveriş merkezine bıraktım ve şimdi evde bilgisayarın başında yanımda sütlü kahvem ve mutluluk hormonu çikolotamla göbek büyütüyorum:)))) Yazımın başında mutsuzdum şimdi sizlerle paylaşınca duygularımı çok rahatladım. Bu arada fonda telkin müzikleri çalıyor hiç ihmal etmiyorum. Sevgiler ve iyiki varsınız iyiki varız hepimiz.