[imported_Angel]

Günaydın sevgili günlük..
bugün eski ben ile şu anki ben arasında bir karşılaştırma yapmak istiyorum...bu sayede hem kendim ne kadar yol aldığımı göreceğim..hem de günlüğümü takip eden sevgili arkadaşlarımın kendi çalışmalarına devam etmeleri için şevklerinin artmasını sağlayacağım inşallah

eski ben 2 sene öncesine kadar evin içinde giydiğim kıyafetlere özen göstermezdim ve "nasıl olsa kimse görmüyor" mantığıyla yırtık olan pijamamın bile yenisini almaz onu hala kullanırdım...ayrıca kilolu olduğum için düzgün ve iyi şeyler giymeyi haketmediğimi ve ne giyersem giyeyim hiçbirşeyin yakışmayacağını düşünüyordum...bu yüzden de eskiyen kıyafetlerimin yenisini almıyordum..

yeni ben ise bu düşüncemin kendime en büyük saygısızlık olduğunu ve böyle devam edersem hayalimdeki ben den giderek daha fazla uzaklaşacağımı anladım...gitgide işin daha kötüye saracağını farkettim...nitekim günlük kişisel bakımlarımı bile aksatır hale gelmiştim anlayacağınız kötü enerji kötü enerjileri kendine çekiyor...ve bunun sadece 2 gerekçesi vardı....kilolu olmak ve genelde evde oturuyor olmak (dolayısıyla dışarıda olmadığım için kimseye düzgün görünme zorunluluğumun olmaması) ancak aynaya baktığımda gülümseyemiyordum..çünkü istediğim profil bu değildi...ben de karar vermiştim ve o anki kilom ne olursa olsun bana yakışan renklerde ve daha kaliteli ev kıyafetleri aldım kendime...her ay harçlığımın yeteceği ölçüde evde giymek üzere eksiklerimi aldım...şu an kilom nedeniyle çoğunu giyemiyor veya içinde rahat edemiyor olsamda elimin altında bulundukları için içim rahat...biraz daha incelince rahatlıkla giyebileceğim onları ve gardrobumu açıp onlara baktıkça yaptığım doğru seçimlerden mutlu oluyorum..iyi bir yatırım yaptığıma inanıyorum...tabi ki şu an açıkta değilim..şu anki kilomla rahatça giyebileceğim ev giysileri de aldım kendime ayrıca...aynaya baktığımda artık yüzüm gülüyor çünkü karşımda kendine saygısı olan ve kendine özen gösteren birini görüyorum...

eski ben başkalarının iltifatlarından beslenmeye çalışıyor ve onlardan güzel söz duyabilmek için kendini yırtarcasına zorluyordu

yeni ben ise artık olmadığım gibi görünmeye çalışmanın yorucu olduğunu anladım ve bu davranışımı bıraktım...ve kendimi gerçekten seviyorum...geçmişte ve bugünlerdeki başarılarımı aklımda tutmaya devam ettikçe ve kendime onları hatırlattıkça kendime güvenim arttı...ayrıca insan kendini sevmezse başkaları da onu sevmior..dış dünyanın içimizin aynası olduğunu anladım...o yüzden kendimi seviyorum..ve artık doğru seçimlerim ve başarılarım takdir ediliyor..hem de bu sözleri duyabilmek için hiçbir çaba harcamıyorum....kararsızlık veya kararlarımdan çabuk pişman olma ve diğer seçeneklerde gözümün kalması huylarım da büyük oranda azaldı..kararlarıma güveniyorum artık...

eski ben insanlar tarafından beğenilmek ve kabul görmek için fiziksel görünümümdeki herşeyin kusursuz olması gerektiğini sanır ve ona göre hareket ederdim...hayalimdeki "güzel" profilime erişmeye çalışırdım ancak o da gökyüzündeki ay misali ben ona doğru yürüdükçe o ise uzaklaşıyordu..çünkü o profile sahip bir insan zaten dünya üzerinde yoktu...

yeni ben kendi fiziksel özelliklerimi ve beni diğerlerinden ayıran özelliklerimi kabullenmiş bulunuyorum...onları öyle değilmiş gibi göstermeye çalışmak veya başka kalıplara girmeye çalışmak yerine ben de kendi özelliklerimi değiştirmeden ancak cilalayarak ve ortaya çıkarıyorum...artık kısaboylu olduğum için apartman topuk ayakkabı giymek zorunda hissetmiyorum kendimi...spor ayakkabılarla da dışarı çıktığımda kendimi iyi hissediyorum...ve minyonlara yakışan türde giysiler giyiyorum ve bunları uzunboyluların giyemediği ve yakıştıramadığı şeyler olduğunu düşünürerek mutlu oluyorum...veya kendim esmerken sarışınlar beğeniliyor diye saatlerimi sarı saç için kuaförlerde harcamıyorum artık...doğal saç rengime yakın tonlarda saçlarımı boyuyorum ve saçlarıma gereken özeni ve bakımı gösteriyorum...biraz dökülüyor olsalarda eskisine göre çok daha parlak görünüyorlar...kendi özelliklerimi kabullenmemde bana ilham veren kişi...hayranı olduğum yabancı bir oyuncu...oldukça doğal ancak düzenli spor yaptığı ve kendine iyi baktığı ve sadece kendine yakışanı giydiği ve olmadığı gibi görünmeye çalışmaya kendini zorlamadığı belliydi..burada ismini yazmayacağım ancak kendisine teşekkür etmek istiyorum..her ne kadar beni duyamasa da anlamasa da işin daha da ilginç yani bu oyuncu bir kadın değil bir erkek...ama olsun yinede ondan birşeyler örnek alabilmişim...bakımlı olmanın formda olmanın spor yapmanın kendine yakışanı giymenin kadını erkeği mi varki hem

eski ben herkesi kendimden üstün görürdüm...yeni ben ise artık eskiden gözüme çok önemli görünen insanları bile kendime eşit görmeye başladım...herkesin eksikleri kusurları olabileceğini kabullendim...


dahası da vardır ama şimdilik aklıma gelenler bunlar günlükcüğüm..zaten elimin altındasın yine aklıma birşeyler gelirse ilk sana yazacağım....

dün ne oldu biliyomusun ? tam internetimin hızından sıkılmışken bir kampanyadan haberimiz oldu ve tarifemizi değiştirdik..bu da müşteri hizmetlerinin bizi aramasıyla gerçekleşti..ve şimdi daha hızlı internet kullanıyorum...bu arama bize yapılmadan önce aklımdan da böyle birşey geçirmiştim..acaba çekim yasası mı işledi günlük yoksa kendim gidip dilekçe verip form doldurup vesaire vesaire yapıp da tarife değiştirmeye asla zahmet etmezdim..fırsat evimin içinde ayağıma geldi

bugün yeni bir sorunumu tesbit ettim...hani herşeye yetişemiyorum diyordum ya...işte o sebeplerden birisinin de internet bağımlılığı olduğunu anladım...daha doğrusu birşeyler indirme bağımlılığı...kendimi sürekli onları takip etmek zorundaymışım gibi hissediyorum ve saatlerimi yiyor...bunu anlamamda "hayallerimgerçekleşiyor" arkadaşımın sims oyunu için yazdığı yorum etkili oldu
bunu birşekilde yenmek istiyorum..çünkü ders başına bile oturamıyorum....evin diğer işlerini öyle veya böyle yapıyorum..spordan da geri kalmıyorum ancak malum derse ve diğer herşeye pek böyle vakit yetmiyor..