Cevap: ben ve değişim için çabalarım Belki dediğiniz gibi telkinleri düzenli dinlemeliyim ama içsel konuşmalarımı da olumlu yapmak için çaba harcıyorum. yani ne zaman kendimle ilgili olumsuz bir imaj çizmeye başlasam o zaman kendimle ilgili başarılarımı ve güzel yönlerimi de kendime söylemeye başlıyorum. Bazen işe yaramıyor. Geçen haftanın sonu ve bu haftanın başı gibi. işe yaramadı. Grip oldum, hastaydım. Kulağım ve burnum tıkalı ve bu beni çok rahatsız etti. belki onun sıkıntısından da olumsuz düşündüm hep. Hatta pazartesi kolumu kaldıracak gücü bulamadım neredeyse. Yine bu meslek için uygun olmadığımı düşündüm. Bir arkadaş kaza geçirmiş, çok istememe rağmen arayamadım. huzurevine gittik ziyarete öğrencilerle. Yanımdaki arkadaşı taklit ettim ve o nasıl davrandıysa öyle davrandım. Halbuki içimden o yaşlı insanların elini öpüp dertlerini dinlemek istemiştim. Kendime, düşünce ve duygularıma diğer insanlara verdiğim kadar değer vermiyorum galiba. bu tür durumlarda kafama estiğini yaptığımda mutlu olacağımı biliyorum. Böyle giderse yüzüne estetik yaptırmaktan ifade özürlü olmuş birine benzeyeceğim. ben de başka biri gibi olacağım diye davranışlarımı kendi ifadelerimden yoksun yaşıyorum. Dün akşam kendime yeni bir iş bulmam gerek dedim. Ömrüm boyunca bana huzurlu hissettirecek bir meslek. Kendimle daha az yüz yüze geleceğim bir meslek! Sanırım yok. Ama bazen yazar olmak geçiyor içimden. Lise yıllarında sevmiştim yazmayı. Hatta küçük de bir roman yazmıştım. Bir gün bir öğretmenime okutma cesareti gösterdim ama hepsi o kadar. Sonra bir gün yazmadığımı gördüm. Hiç yazmıyordum ve hiç kitap okumuyordum. Hatta bir yayıncılık şirketi reklamı da gördüm internette. Birden heveslendim ama ne yazacaktım? Hiçbir şey gelmedi aklıma. Ne bir kelime ne bir hikaye. Tek istediğim gerçekdışı bir hikaye uydurmaktı. Nasıl masallarda devler olur,benim hikayemde de gizemli bir yurt olmalıydı ve gizemli kapılar ve olaylar gelişmeliydi. Ama düşündüklerim hep daha önce farklı bir şekilde yazıldığını görüp vazgeçiyordum. Ve yine benim hikayemin başına döndük. Ben olmak istediğim yerde değilim.kendime yeterince değer vermedim ve bugün bu karmaşık duygularımın altında eziliyorum. |