[imported_Angel]

merhaba canım günlüğüm
bugün çok güzel bir bahar günü...güneş ışıl ışıl yanıyor...kuşlar cıvıldıyor..kediler sokaklarda dolaşıyor...gerçekten insanın içi açılıyor
artık hayata karşı çok daha umutlu baktığımı farkediyorum...ve kendime olan güvenimin eskisine göre kat be kat arttığını...bazı şeyleri başardığımı gördükçe başka şeyleri denemeye ve girişmeye daha açık olduğumu hissediyorum...eskiden sürekli beynimin dolu olduğundan ve bir türlü boşaltamadığımdan şikayet ederdim...ve daha da kötüsü bu kadar doluluğu yapanın ne olduğunu bile bilmeden yaşadığım dönemlerim oldu ve hiç bitmeyecek sandım..çaresizlikten psikiyatriste bile gitmiştim..ama şimdi o kararımdan döndüğüm için kendimle gurur duyuyorum...

yeniliklerden değişimden korkardım..beraberinde getireceği sorumluluklardan ve bedellerden korkardım...bunları karşılayamayacağımı düşünürdüm...o yüzden de belli şeylere takılıp hayatımı sadece bu belli sabitler üzerinde dönerek sürdürürdüm...

ama artık öyle olmadığını hissediyorum...doğru zamanda ve doğru noktada doğru bir karar verilerek ufak bir değişim yapılmış ve sonucunda başarı görülmüşse başka şeyleri de böyle deneme isteği geliyor ve onlardada başarılı olma ihtimali yükseliyor..

spor ve diyet sayesinde artık vucudumda gözle görülür değişimler artmaya başladı...eskiden kilomdan ötürü bana sürekli rahatsız edici sözler söyleyen hatta durumu bazen hakarete ve tenkite bile vardıran babam, şimdi benim inceldiğimi kendi ağzıyla açıkca söylüyor..hem de ben sormadan.. ve koşu bandının alınmasına ikna etmeden önceki şiddetle savunduğu aksi düşüncelerin tersine şimdi kendisi benden de fazla savunuyor ve faydalarını söylüyor koşu bandının..." dışarıda biz bu kadar hızlı yürümüyorduk" diye itirafta bulundu bugün...kendisi de onu gerçekten istediğimi ilk başlarda anlamadığını ve öylesine istediğimi ve alındıktan sonra 2-3 günlük geçici hevesle kullanıp sonra bırakacağımı düşünmüş ondan geri çevirmiş meğer...çünkü bugüne kadarki birçok girişimimin devamını getirmediğime şahit olmuştu...kendi açısından o da haklıydı aslında...

dizi ve film bağımlılığımla hala savaşmaktayım ama yol katettiğimi hissediyorum.....hastası olduğum prison break dizisini tekrar izliyorum...ancak ilk izleyişlerimdeki zevki almadığımı itiraf etmeliyim..çünkü zamanında o kadar çok izlemiştimki..artık diyalogları ve bir sonraki sahneyi ezbere biliyordum...artık basit ve yavan geliyor dolayısıyla...peki "durum böyleyken neden mi inatla izliyorum ? " bunu özellikle yapıyorum..hayran olduğum şeylere fazla tutunmamak ve bugünü yakalayabilmek için geçmişe hakettiğinden fazla yapışmamak için....bıkıp usansam da sonuna kadar izlemeye karar verdim ki bir daha izleme isteğim oluşmasın diye...zaten şimdiden kalmadı o istek..ama birnevi kendimi cezalandırıyorum veya aynı şeyi tekrar etmemenin ihtimalini kuvvetlendiriyorum
ayrıca daha da güzeli..o dizideki kadınları kıskanıyor ve onların hayranlarının yorumlarını çekemiyor ve kıskançlıktan çatlıyordum...artık öyle bir duygu yaşamadığımı farketmemi sağladı bu deney ayrıca...çünkü ben de kilo veriyor olduğum için kendimi güzel ve beğenilen olmaya daha yakın hissediyorum...gün geçtikçe güzel olma ihtimaline bir adım daha yaklaştığımı hissediyorum... daha doğrusu bakımlı olmak ve bakımlı görünmek diyelim....evet aslında kıskandığım durum buydu...yoksa hayranlarının yorumlarını neden kıskanaydım ki ? gerçekte ben o kadınları beğenmediğim için ve güzel kriterlerim farklı olduğu için onları o sınıfa sokamıyordum ve neresi güzel bunların diyordum...ama onların benden üstün olduğunu da düşünüyordum biryandan..ama bu üstünlükleri kendilerine özen göstermeleri bakmalarıydı... kilo vermeye başladıkça ben de kendime bakar oldum..ve ayrıca güzellik anlayışlarım da değişti...yani kendimi güzel hissetmem için illa ki taş bebek kadar kusursuz olmam gerekmediğini ve bir başkasını güzel bulmak için de onlarda bu kriterleri aramamam gerektiğinin farkına vardım....kendine saygısıolan ve kendisini seven..kendisine bakan özen gösteren herkes güzeldir diyorum şu anda....evet güzelliğe bakış açım değişti...kilo verdikçe ben de kendime bakmaya başladım ve dolayısıyla kendimi daha güzel hissediyorum...kimseyi de kıskanmama gerek kalmadı...