Cevap: Seyirci koltuğundan kalkıp sahneye çıkıyorum... Evet yarın büyük gün benim için.Çünkü işten ayrılacağımı söyleyeceğim.Nasıl stres yaptım anlatamam.Daha önce bahsettiğim gibi akrabam vasıtasıyla olmuştu işe girişim.Ve büyük umutlarla başlamıştım ve o da biliyordu bunu.Ama şimdi karşısına ben ayrılmak istiyorum demek öyle zor geliyor ki.Dışarıda bu işyerinde çalışmak isteyen o kadar insan varken ben ayrılacağımı söyleyeceğim.O bana bir iş fırsatı verdi çünkü eski işyerimdeki kötü ruh durumumla arayıp,yangından kaçarcasına ondan iş konusunda yardım istemiştim.Muhasebe haricinde bir iş olsun dedim ,o da bana yardımcı oldu.Ancak iş beklediğim gibi çıkmadığı gibi ben muhasebeyi özlediğimi meğer bıktığım şeyin muhasebe değil eski işyerim olduğunu anladım.Şimdi üç ay sonrasında karşısına kararlarım değişmiş şekilde çıkacağım.Oysa ne kadar emin konuşmuştum başka bir işte çalışma istediğim konusunda.Bugün ise iş konusunda yanlış karar aldığımı farkettim.Bu biraz üzüyor çünkü aldığım karardan çok emindim ben.Oysa yanılmışım.Kararlarıma güvenemeyecekmiyim ben artık?Muhasebeyi özledim ama geri döndüğümde inşallah pişmanlık yaşamam.Sonuç olarak kendimden korkuyorum.Oysa her durumda kendime güven duymalıyım değil mi?Yarından sonra rahatlayacağım sanırım.Biran önce konuşmam gerek yoksa huzurlu uyuyamıyorum. |