[Megavolt]

İlkokulda ilk 3 sene aynı öğretmenimleydim ve çok mutluydum , okuldaki sayılı başarılı öğrenciler arasındaydım, 4 . sınıfta yeni bir öğretmenim vardı başlarda zorlandım çünki ilk öğretmenimi daha çok seviyordum ilk bir kaç hafta sürekli ağlamıştım,daha sonra yeni öğretmenimi de çok sevdim o da elinden geleni yaptı ve tekrar çalışmaya başladım, 5. sınıfta yine yeni bir öğretmenim oldu ilk yazılılarımın hepsi 0 dı çünki çalışamıyordum ve dahsı sınıfım da değişmişti ve eski arkadaşlarımdan sadece ikisiyle aynı sınıftaydık ve toparlanamıyordum. Bu öğretmenim benden çok güzel şeyler beklediğini söylemişti ve bir kaç çalışkan öğrencisine okul sonrası özel ders veriyordu , ne mutlu ki ben de onlar arasındaydım .Maddi manevi çok büyük desteklerini gördüm, okuldaki en başarılı iki öğrenciden biriydim ve o sene 7 yıl boyunca okuyacağım anadolu lisesini kazandım. Canlarım benim gördüğüm her öğretmene onları anlatıyorum bana ne kadar inandıklarını benim için neden vazgeçilmez olduklarını anlatıyorum, ne kadar anlatsam az gelir , haklarını ödeyemem. Öğretmen ikinci anne derler ya tam da ondan işte , aşk gibi birşey bu sadece öğretmen ve öğrencisine ait özel bir duygu , ilkokul öğretmenlerinin yeriyse çok ayrı. Bu konuyu tekrar hatırlatan phidiasa teşekür ederim.