[pinnko]

Merhaba



Siteye üye olduğum tarihe baktım 2007.O tarihte bazı telkinleri indirdim.
Ve bir süre dinledim.O aralar foruma hiç girmediğimi hatırlıyorum şimdi.
Zaten mesajlarımın başlangıç tarihi 3 ay öncesi…

Geçtiğimiz sonbahar bir ingilizce kursuna başlamıştım.
Aralık ayı gelmişti. İki aydır filan kursa devam ediyordum.
Bir gece evde ders çalışırken bir şey oldu.
Sıkılmaya başladım,''Ne var,ne olabilir ki?'' diye düşünürken
(bir taraftan da içsel olarak kendimi gözlemliyorum o an)
Birden bu sitedeki telkinler aklıma geldi.
Bu siteyi açtım temel telkinleri indirdim ve dinlemeye başladım.
O telkinleri 3 ay gece güngüz dinledim,bilgisayar hep açıktı yani,
yatarken odama götürüyordum,sabaha kadar çalıyordu.

Sonra forumu 'keşfettim'!
Telkinle Boy Uzatma konusunu ilk kez görüp okumaya başladıktan sonra mesaj yazmaya başladım.
O güne kadar tabiiki meditasyon,yaratıcı imgeleme,ruhsal şifa vb. yöntemler konusunda bir bilgim vardı.
İlgim vardı daha önceden.
Hatta ruhsal durumun,kişinin fiziki görünümüde etkilediğini biliyordum
ama bunun o kişinin psikolojik durumunu yansıtmaktan öte geçmediğini sanıyordum.
İşte yüzümüzün görünümü,vücudun dik oluşu yada kambur duruşu vb. şeyler.
Telkinle Boy Uzatma konusuna yazılan mesajları okumaya başladıktan sonra
söz konusu yöntemlerin kişinin fiziki yapısını ne derece değiştirebildiği konusunda az çok fikir sahibi oldum.
Çok etkilendim
Bu benim görüş açımı çok değiştirdi.

Ve o konuyla ilgilenincede çoğunlukla o konuyla ilgili mesajlar yazmaya başlamış oldum.

Sonra sonra neleri telafi edebileceğimi düşünürken.
Bende çaba göstererek süreci kanıtlayabilirdim.
Peki ya olmazsa! gibi sorularla kendi üzerimde olumsuz bir baskı yaratmaktansa
bu çalışmalara 'değişim denemeleri' adını vermeyi daha uygun buldum.
Sonuçta Edison 1000 kez deneme yapmış.
Her seferinde başarılı olmayı bekleyerek.

Bu geçen 3 ay zarfında tabii ki ingilizce ders çalışamadım değilde
sanki öncesine bir şeyler koymam gerekiyor hissiyatı içinde hep
bu konularda gezindim durdum.

Şİmdi planlamamı yaptım az çok.
En azından günlük daimi çalışmalarım olacak olan meditasyon ve
Tibetin Gençlik Pınarı kitabında belirtilen 5 hareket
benim günlük rutinlerim olarak yerlerini aldı.
Bir üçüncü çalışmada yaratıcı imgeleme olacak.
Bu üçü benim değişmez günlük pratiklerim.
En azından ruhsal planda bir ilerleme kaydetmeyi bekliyorum kısa-orta-uzun vadede.
Bu pratikler için günde bir saatimi ayırmamın yeterli olduğunu biliyorum.
Günümün olmazsa olmazı olduklarını fark ettim.
Ve yapmadığım için içten içe
'vaktimi boşa geçirdiğim,günümü daha verimli geçirebilecekken bunları uygulamayarak verimsiz ve atıl kaldığım''
düşüncesinin kök salmaya başladığını hissettim bilincimde.
Bu olumsuz düşüncenin
diğer ders çalışma,mesai vb. diğer günlük yaşamımda beni frenlediğini,
yaratıcılığımı ve doğal enerjimi emerek
zihnimin arkasında sürekli kendini tekrar ettiğini görüverdim! birden bire.Hantallık.

Şimdi ruhsal ve zihinsel planda dengeyi
(en azından gelecek için) 'sağlama' aldıktan sonra
bu sefer yukarıda sıraladığım kısır düşünce döngüsü
dersler için oluşmaya başladı ve
'görevimi yapmadığım,sorumluluğumu yerine getirmediğim'
düşüncesi oluşmaya başladı.
Bu daha kısa bir süreç oldu.
Şu geçtiğimiz bir iki hafta.
Bunuda süratle bertaraf ediyorum şimdi,
aklımda kalan şey bunları günlük takip etmek için varolan exel dosyasını yeniden düzenliyorum.
Ki alışkanlığımdır daima not alırım ve
bir program yapar onu takip ederim.
Burada söz konusu olan dersleri çalışma zorluğu veya öğrenme zorluğu falan hiç değil değil.
Ben zaten en üst düzeyde başarılı olacağımı biliyorum.
Şimdi mütevazi olmak sırası değil kişisel amaçlarımın dökümü için bunları yazıyorum
Kendimi görmek için.
Burada ‘hep bir şey(ler) eksik kalıyor duygusunu hissettiğim anda (Nedir?)i bulmak
amacım.
Öğrenme sorunu gidince geriye (zaman) kalıyor,(geç kalmışlık) duygusu.
Bu duyguyuda aşarak,onuda bertaraf ettim.
O zaman sorun hayattan kişisel beklentim,doyum noktası.

Hani bizler sohbet ederiz,konuşuruz.Çok kişiyle konuşuruz.
Ama kişisel bir doyum hissettiğimiz anlar,istediğimiz/beklediğimiz kişilerdir.
Beyin olarak doyurucudur yada ne bileyim duygusal bir şeyler vardır,
keyif verir onunla geçen zaman.
Bunun gibi.
Yaşadığımız zaman dilimini keyifli kılmaktan bizi alıkoyan,
beni bundan mahrum eden ne varsa işte,hepsi.Nelerdir bunlar.

Doyum noktasına gelmemi engelleyen,keyif almamı engelleyen?

Şimdi burada yazdığım için;
sorumluluklarımı yada vicdan azabı vb. şeylerimi hafifletiyorum?Hayır.
İlgi görmek,takdir edilmek mi amacım?Belki?
Amaçlarımı,gün gün gerçekleştirdiklerimi,duygularımı,düşüncelerimi paylaşmakmı sosyalleşmek adına?Evet.
Diğer insanlarla iletişim kurmakmı amacım? Evet.

Ve beklentim;
burada sadece kendimi daha anlaşılır kılmak adına,
amaçlarımı belirlerken cesaretli olmak ve
kendime verdiğim sözleri hatırlamak.

İnternet üzerinden forumda günlük tutmak harika bir şey gibi geldi bana.
Hem istediğim kadar tek başıma kalıyorum,tek başımayım.
Okuyan insanlara zaman ayırma gibi bir sorunum yok,onlarında böyle bir talebi yok zaten.
Ama sürekli bir iletişim ve etkileşim var.

Hayatımın hiçbir döneminde şimdiki kadar, kendimi gerçekleştirme adına,
isteklerimi elde edebilme yeteneğimi üst düzeye çıkarabileceğimi düşünmemiştim.
Şimdi yeteneklerimi istediğim oranda geliştirebileciğimi hissediyorum.
İşin özü şu;şimdi,şu an, gelecek ve şimdi için kendime daha fazla güven duyuyorum.

Yazdığım cümleler hep soyut şimdilik,giderek somut günlük gerçeklere dönüşecek.

1-Meditasyon / Sabah Akşam
2-Tibet/ 5 Hareket
3-Yaratıcı İmgeleme

Belirlediğim günlük rutinler.
Burada izlediğim süreci ve etkilerini yazarım.
Şimdi program takibi.Exel’ eklemeler yapıp düzenleyeceğim.
Telkinler /Dinlediğim Telkin Listesi ve etkileri.
Boy Uzatma / Bu konu mantal çalışmaya yeniden dönmemi sağladı ve
bu süreç bana kendimi disipline etmeyi öğretecek.
(Sanırım eksiğim buydu ve bu yüzden karşıma çıktı.)

1 Yıllık Amaçlarım ve Planlarım
2 Yıllık Amaçlarım ve Planlarım
5 Yıllık Amaçlarım ve Planlarım

Bunları gerçekleştirmek için yaptığım günlük çalışma programı.

Birde şu aklıma geldi,canım sıkıldığı içinmi şimdi oturup bunları yazdım...

Biraz önce bir anda dolu ve sağanak halinde yağmur bastırdı.
Balkondan seyrediyorum.
Ki o an dünyadan koptum.Yeryüzünde değildim:)
En sevdiğim şeydir sağanak yağmuru seyretmek.
Bir an boşluk hissettim ve başlamam gerektiğini düşündüm.,
Yazmaya başladım...

Ve en azından bunu başardım şimdi.J
Şimdi kendime bir bardak çay servisi yapayım bari gidip mutfaktan.
Gidip bir bardak çay koyup geliyorum.
Gelip düzeltiyorum.
Sonrada foruma ekliyorum.

Hoş geldin günlüğüm.
Seni seviyorum.
Geciktiği için lütfen beni affet.
Özür dilerim.
Teşekkür ederim.

Sana hergün zaman ayırıp hayatın içinde kendimi gerçekleştireceğim denemeleri birlikte takip edeceğiz.